Siedlęcin

Gotycka książęca wieża mieszkalno - obronna

Wieżę siedlęcińską postawiono na początku XIV w. Po ogłoszeniu najnowszych badań wiadomo już, że fundatorem był książę jaworski Henryk I. Wieża miała trzy kondygnacje, w dwóch dolnych podzielonych na dwie części mieściły się pomieszczenia gospodarcze, a na trzeciej rezydowali właściciele. Na szczycie za blankami znajdował się ganek dla straży
1313 r. - rozpoczęto budowę wieży w Siedlęcinie
między 1314 a 1345 r. - powstały ścienne polichromie na trzeciej kondygnacji. Autor nie jest znany, najprawdopodobniej wywodził się z terenów północno-wschodniej Szwajcarii. Zleceniodawcą był książę Henryk I
1346 r. - po śmierci Henryka I, zamek odziedziczył jego bratanek – książę świdnicki Bolko II Mały
1369 r. - wdowa po Bolku II, księżna Agnieszka z Habsburgów sprzedała wieżę rycerzowi Jenschinowi von Redern. Była ona własnością tego rodu do połowy XV wieku. Od tej pory można mówić o "wieży rycerskiej" w Siedlęcinie, wcześniej była "wieżą książęcą"

Dewastacja wieży Jeszcze do niedawna unikatowa wieża rycerska w ogóle nie była pod jakąkolwiek opieką, odbywały się tam różne libacje i zjazdy narkomanów, jak mówią miejscowi. Ściany nadal wymalowane są sprayami. Cud, że wieża jest w tak dobrym stanie! Nowy właściciel jednak nie próżnuje. Za niedługo w pustej kondygnacji ma powstać muzeum rycerskie.

ok. 1575 r. - dokonano przebudowy obiektu po dużym pożarze. Zamurowano blanki, dodano czwartą kondygnację i całość przykryto czterospadowym dachem gontowym, wybito też dodatkowe otwory strzelnicze i wykonano wykusze służące jako latryny
od 1732 r. - zamek Siedlęcin aż do roku 1945 był w rękach rodu Schaffgotschów
koniec XVIII w. - zburzono otaczające wieżę mury i dobudowano dworek/oficynę w stylu barokowym. Sama wieża była wykorzystywana jako spichlerz
ok. 1840 r. - ostatecznie rozebrano otaczający wieżę mur
1887 r. - dopiero w tym roku odsłonięto malowidła ścienne, a rok później powstało pierwsze omówienie wieży autorstwa Wilhelma Klosego uznane w 1918 r. przez Paula Knötela za historię Iwajna15.
1936 r. - rozpoczęto pierwsze (i podobno nieudolne) prace renowacyjne i rekonstrukcyjne przy malowidłach
koniec XX w. - pewnego dnia urządzono w wieży festiwal muzyki dawnej. Odmóżdżony organizator postanowił rozpalić w dawnym piecu ogień. Powstał pożar, w wyniku którego zniszczeniu uległ fragment dolnych pomieszczeń (podczas moich odwiedzin był on zamknięty dla zwiedzających). W tym czasie dokonano też gruntownego remontu dachu
2001 r. - wieża rycerska w Siedlęcinie stała się własnością fundacji "Zamek Chudów"
koniec 2006 r- uruchomiono profesjonalny punkt obsługi turystów
2006 r. - kompleksowa restauracja XIV-wiecznych malowideł tzw. Wielkiej Sali i uruchomienie profesjonalnego punktu obsługi turystów
2007 r. - renowacja średniowiecznych tynków I i II piętra, rekonstrukcja ścian i podłóg I piętra, zniszczonych w pożarze pod koniec XX w., odkrycie dwóch nowych malowideł na I piętrze, konserwacja drewnianych portali wykuszy latrynowych,
2008 r. - konserwacja i renowacja gotyckiego portalu wejściowego, konserwacja kamiennych portali parteru i piwnic, konserwacja drzwi gotyckich (do wieży) i renesansowych (na parterze), rekonstrukcja posadzki na parterze,
2009 r. - remont dachu łącznika pomiędzy wieżą a oficyną,
2010 r. - rekonstrukcja zniszczonej połaci polepy w kondygnacji dachowej,
lata 2008-2010 - 3 sezony badań archeologicznych, prowadzonych przez Uniwersytet Jagielloński oraz Uniwersytet Wrocławski