Kopiec

Prawdopodobnie średniowieczny dwór rycerski

Trzy wsie: Biała Dolna, Biała Górna i Kopiec obejmują zwarty ciąg zabudowy, rozłożony równolegle do biegu rzeczki Kocinki (dopływ Liswarty) na długości około 5 km. Odcinek północny, usytuowany na wysokości połączenia Kocinki i Czarnej Okszy (lewobrzeżny dopływ Kocinki), to wieś Kopiec zawdzięczająca swoją nazwę najpewniej znajdującym się na jej terenie pozostałościom obronnej siedziby rycerskiej z okresu średniowiecza.
Grodzisko w Kopcu ma postać rozległej platformy w formie kopca z terasą o wymiarach 90 x 70 m i wysokości 5 m. Wysoki prawy brzeg Kocinki, łączącej się nieco dalej z Czarną Okszą, tworzy w tym miejscu rodzaj cypla, wysuniętego ku mokradłom i stawom w podmokłej dolinie zalewowej obu rzeczek. Cypel ten przekształcono w kopiec poprzez oddzielenie go, po stronie wschodniej, fosą od wyżynnego zaplecza. Z pozostałych stron stoki kopca splantowano w formie terasy. Nawodniona fosa u stóp kopca (po stronie południowej i północnej) łączy się z malowniczym zespołem stawów u stóp grodziska.
Na szczycie kopca wznosiły się bliżej nieokreślone murowane budowle. Świadczą o tym wyniki przeprowadzonych w 1963 r. sondażowych badań archeologicznych, w trakcie których w różnych częściach obiektu, na majdanie i w niższych partiach kopca, po stronie północnej, odkryto resztki murów (m. in. węgłowy fragment kamiennego muru o grubości około 1 m). Odnalezione drobne fragmenty ceramiki pozwalają datować obiekt na średniowiecze. Warto dodać, że znacznie skromniejsze relikty obronnej siedziby rycerskiej czy szlacheckiej stwierdzono również na terenie Białej Dolnej.

Historia, wydarzenia