LATOSZYN
¤ Przebudowany dwór obronny ¤

apomniana renesansowa rezydencja w postaci XVI-wiecznej wieży mieszkalnej stoi na skarpie nad Wisłoką na terenie zespołu dworskiego zajmowanego do niedawna przez Przedsiębiorstwo Budownictwa Rolniczego (ostatnio uległo ono likwidacji) i inne firmy budowlane. Obiekt pozbawiony był przez dziesięciolecia jakiejkolwiek opieki i w tej w chwili jest ruderą z zawalonym dachem. Runął on ok. 2006 roku, ale na nikim nie zrobiło to wrażenia. Wydaje się, że dwór skazany jest na całkowitą zagładę. Instytucje państwowe nie dadzą środków na jego ratowanie z powodu znikomej wartości zabytkowej, a dla prywatnego inwestora jest on z pewnością zbyt skromny rozmiarowo i za mało atrakcyjny, choć okolica z parkiem i Wisłoką, która utworzyła pod dworem sporą wyspę, ma duży potencjał, jeśli dałoby się usunąć stąd budowlańców.
Do XXI wieku dwór przetrwał jako piętrowy budynek zbudowany z cegły na planie prostokąta, przykryty dwuspadowym dachem. Na każdej kondygnacji znajdowało się tylko jedno pomieszczenie. Na piętro nadal wchodzi się z zewnątrz schodami przez drewniany ganek, ale jest tam teraz jedno wielkie gruzowisko. Parter posiada sklepienia kolebkowe. Nie zachował się żaden zabytkowy detal architektoniczny, ale nic w tym dziwnego, bo dwór od kilku wieków wykorzystywano jako zwykły lamus. Nawet wspomniane Przedsiębiorstwo Budownictwa Rolniczego miało tam swój skład materiałów. Jeszcze po wojnie było ponoć widać fortyfikacje ziemne, ale teraz są one nieczytelne.

Obronna siedziba w Latoszynie musiała istnieć już XV wieku, ponieważ w dokumentach wymieniani są właściciele wsi Latoszyńcy. Była zapewne drewniana. Obecne ruiny pochodzą z końca XVI stulecia. Park oraz aleję akacjową wokół asfaltowej drogi dojazdowej datowano na XVIII wiek, a stojący obok starej fortalicji nowszy dwór na koniec XIX wieku. Tak więc jakaś większa rezydencja musiała istnieć tu już od XVII wieku, bo trudno uwierzyć, aby rodzina szlachecka mieszkała w 2 niewielkich izbach. Być może ocalały budynek był kiedyś większy, albo XIX-wieczny dwór stoi na starszych fundamentach. Dostępne informacje są bardzo skąpe.

Aby dojechać do dworu od strony Rzeszowa należy skręcić na dużym skrzyżowaniu w prawo w stronę Dębicy i zaraz potem odbić w lewo. Droga z aleją grabową prawie styka się z główną dwupasmową jezdnią, ale nie ma z nią połączenia. Dalej trzeba objechać firmy budowlane z lewej strony, wzdłuż dopływu Wisłoki i podejść kawałek na piechotę prosto i na prawo. Po chwili będzie widać rzekę i dwór.