Możesz ocenić: Lubartów / lubelskie - Zamek szlachecki całkowicie przebudowany w pałac
Opis
ezydencja w Lubartowie nie przypomina dziś zamku. Stoi w północnej części centrum miasta przy dawnych mokradłach, a obecnie jeziorze. Ładny barokowy pałac z balkonem i frontonem nad wejściem, posiada dwie kondygnacje i dwa alkierze (dobudówki narożne), tak postawione, iż z przodu nie są widoczne. Do jeziora ciągnie się zadbany ogród, w którym po południowej stronie pozostała fosa, a od północy stoi budynek oranżerii. Obiekt został zaadoptowany na siedzibę starostwa powiatowego i posiada tylko jeden, ale za to wspaniale prezentujący się, stylowo urządzony pokój tzw. Salę Rycerską, przeznaczoną na konferencje. Wiszą w niej portrety właścicieli z rodu Sanguszków.
Niegdyś w pałacu znajdowała się salę bilardową, teatr, biblioteka ze spiralnie wznoszącą się podłogą oraz wspaniała sień ze schodami dębowymi zdobionymi posągami gigantów.
Pałac został przebudowany przez Sanguszków z zamku, istniejącego tu, gdy miasto nazywało się jeszcze Lewartów. Warownię zbudowano na sztucznie usypanym tarasie, otoczonym fosą i mokradłami. Główny budynek miał trzy skrzydła tworzące wewnętrzny dziedziniec od zachodu. Przy korpusie stały dwa pięciokątne bastejowe alkierze. Całość otoczona była murem obwodowym z narożnymi wielobocznymi basztami. Wieża bramna, do której prowadził most zwodzony, stała od strony południowej. Po przeciwnej stronie znajdowała się brama do budynków folwarcznych. Obiekt posiadał krużganki od strony ogrodów, a od zachodu galerię z arkadami. Niestety nie zachował się żaden wizerunek tak ciekawie zrealizowanego na włoskich i francuskich wzorcach założenia obronno-rezydencjonalnego.
Plan
Plan z roku 1837
Źródło: Domy Pańskie na Lubelszczyźnie, Irena Rolska-Boruch, KUL 2003
Historia
ierwotny dwór czy też zameczek lewartowski wzniósł Piotr II Firlej herbu Lewart (wojewoda lubelski a następnie ruski, starosta radomski i kazimierski), w końcu I poł. XVI w. wkrótce po lokowaniu miasta. Obiekt miał charakter willi w stylu włoskim z dwoma obronnymi alkierzami otoczonej fosą i mokradłami.
1549 r. - zachowana jest relacja, iż obiekt był już zbudowany
1553 r. - zamek odziedziczył Mikołaj II Firlej, późniejszy kasztelan wiślicki i wojewoda lubelski. Był on kalwinem i przywódcą innowierców małopolskich. Na zamku gościł m.in. Jana Kochanowskiego. Dokonał znacznej rozbudowy rezydencji i zwiększenia jej funkcji obronnych. Pisano, iż przy budowie nie liczył się z kosztami, a efekt był powszechnie podziwiany. Powstały dwa boczne skrzydła, alkierze zostały przebudowane na pięcioboczne basteje i bardziej wysunięte. Parter zajmowała izba stołowa, kaplica w prawym skrzydle i ok. 10 pokoi. Na górze w alkierzu znajdowała się biblioteka, reprezentacyjna sala w głównym korpusie, duży apartament i kilka pokoi. Zamek urządzono w klasycznej zasadzie symetrii i osiowości. Za zewnątrz powstał wspaniały ogród
pocz. XVII w. - właścicielką zamku była córka Mikołaja II - Elżbieta
1624 r. - jej synowie sprzedali dobra lewartowskie Januszowi Zasławskiemu-Ostrogskiemu herbu Ostrogski
II poł. XVII w. - w wyniku małżeństwa Teofili Zasławskiej z Józefem Karolem Lubomirskim herbu Szreniawa zamek dostał się w ręce tego rodu. Planowano dokonać wtedy przebudowy pod kierunkiem nadwornego architekta Lubomirskich - Tylmana z Gameren. Zachowały się plany nowej trójkondygnacyjnej wieży zegarowej z portalem, na którym widniały herby obu rodów. Nie wiadomo jednak czy plany zostały zrealizowane
1705-1706 r. - podczas wojny północnej zamek został zniszczony, całkowicie spustoszono piękne ogrody
ok. 1710 r. -po śmierci żony - Marianny Lubomirskiej miasto i zamek przejął Paweł Karol Sanguszko herbu Pogoń Litewska. Przeprowadził on przebudowę zamku na barokową rezydencję. Jak napisał Stronczyński, zatarł wszelkie ślady pierwotnego zamku. Prace budowlane prowadził Paweł Antoni Fontana, nadworny architekt księcia Sanguszki.
lata 1750-1839 - Lewartów dziedziczyło kilku przedstawicieli rodu Sanguszków
1839 r. - miasto kupił Henryk Łubieński. W stajniach pałacowych stworzył fabrykę porcelany
1744 r. - na prośbę Sanguszki, wywodzącego swój ród od legendarnego przodka Lubarta, syna wielkiego księcia litewskiego Gedymina, król August III zezwolił na zmianę nazwy miasta na Lubartów
XIX w. - pałac podupadł
1933 r. - strawił go pożar
lata 1939-45 - Niemcy dokonali dalszych zniszczeń. Pałac odbudowano po wojnie
Pałac na pocz. XX w. Widać brakujące dziś boczne przybudówki
Wstęp
Wolny na zewnątrz. Wnętrze otwarte w dniach powszednich w godzinach pracy urzędu. Nie wiadomo czy sala rycerska jest oficjalnie udostępniana zwiedzającym.
Położenie i dojazd
Centralna cześć woj. lubelskiego. 25 km na północ od Lublina. Zobacz na mapie.
Dojazd jest dogodny. PKS-em z wielu miast np. Lublina, Białegostoku, Warszawy. Pałac stoi za kościołem przy głównej drodze.
Współrzędne geograficzne:
format D (stopnie): N51.46561111°, E22.60959167°
format DM (stopnie, minuty): 51° 27.9366666'N, 22° 36.5755002'E format DMS (stopnie, minuty, sekundy): 51° 27' 56.20''N, 22° 36' 34.53''E
Czas
Od centrum miasta dojście do pałacu zajmuje 5 min. Pobieżne oglądnięcie pałacu z ogrodami i jeziorem trwa ok. 25 min.
Bibliografia
Rolska-Boruch Irena - Domy pańskie na Lubelszczyźnie od późnego gotyku do wczesnego baroku
Zdjęcia
Klikając w zdjęcie otrzymasz jego powiększenie w nowym oknie. Okno to można zamknąć kliknięciem w dowolny punkt POZA zdjęciem.
Zdjęcia wykonane: latem 2003
Noclegi
Lubartów - Hotel "AMBER" - ul. Kleeberga 14, tel. (081) 855 47 54
Lubartów - Zakład Hotelarsko-Gastronomiczny - ul. Lubelska 104 A, tel. (081) 855 36 10
Firlej - GOSiR, tel. (081) 857-50-21
Firlej - Ośrodek Wczasowy WRIM, tel. (081) 857 75 19
Firlej - Ośrodek Wypoczynkowy dla Młodzieży "FIRLEJ", tel. (018) 443 55 97
Firlej - Zajazd "IMPERIUM", ul. Lubartowska 32, tel. (081) 857 54 26
Firlej - Ośrodek Wypoczynkowy Zakładu Przemysłowego, tel. (081) 857 50 16
Firlej - Ośrodek Wypoczynkowy WDOKP - Lublin, tel. (081) 857 50 78
Proponujemy wyszukanie noclegu w opisywanej miejscowości lub jej okolicy w serwisach noclegowych.
Oferty cenowe online są zwykle atrakcyjniejsze niż rezerwacje telefoniczne!
Miniforum
Zapraszam do przesyłania swoich wypowiedzi i komentarzy odnośnie opisywanego zamku. Ukazują się one na stronie od razu po wpisaniu do formularza.
Ostatnie wpisy
pałac Autor: piotr Data: 2016-02-04 23:21:55
Czy zamek-pałac w Lubartowie ma jakiś związek z zamkiem w Łucku na Ukrainie?
Re: Sala Rycerska Autor: Anonim Data: 2012-12-17 20:53:28
Jest dostępna.
Zapraszam.
Fryderyk Puła
Starosta Lubartowski
Re: Re: Jestem pod wrażeniem tego pałacu Autor: Fryderyk Puła Data: 2012-12-17 20:52:11
Salę Rycerską można bez problemu obejrzeć.
Zapraszam.
Starosta Lubartowski
Fryderyk Puła
(c) 2001-2021 bd - Kontakt - Polityka Prywatności Wszelkie prawa do własnych zdjęć i tekstów zastrzeżone, nie mogą być one wykorzystywane bez mojej zgody. Nie udzielam pozwolenia na kopiowanie opisów.
Wykryto blokadę reklam :-(
ZamkoMania.pl to prywatny, niezależny serwis. Pozwalając na wyświetlenie paru nienarzucających się reklam wspierasz jego dalsze funkcjonowanie.
Dlatego prosimy o wyłączenie blokowania reklam na tej stronie (instrukcja jak to zrobić w: AdBlock, Adblock Plus, Ghostery, uBlock Origin).
ezydencja w Lubartowie nie przypomina dziś zamku. Stoi w północnej części centrum miasta przy dawnych mokradłach, a obecnie jeziorze. Ładny barokowy pałac z balkonem i frontonem nad wejściem, posiada dwie kondygnacje i dwa alkierze (dobudówki narożne), tak postawione, iż z przodu nie są widoczne. Do jeziora ciągnie się zadbany ogród, w którym po południowej stronie pozostała fosa, a od północy stoi budynek oranżerii. Obiekt został zaadoptowany na siedzibę starostwa powiatowego i posiada tylko jeden, ale za to wspaniale prezentujący się, stylowo urządzony pokój tzw. Salę Rycerską, przeznaczoną na konferencje. Wiszą w niej portrety właścicieli z rodu Sanguszków.
Niegdyś w pałacu znajdowała się salę bilardową, teatr, biblioteka ze spiralnie wznoszącą się podłogą oraz wspaniała sień ze schodami dębowymi zdobionymi posągami gigantów.
ierwotny dwór czy też zameczek lewartowski wzniósł Piotr II Firlej herbu Lewart (wojewoda lubelski a następnie ruski, starosta radomski i kazimierski), w końcu I poł. XVI w. wkrótce po lokowaniu miasta. Obiekt miał charakter willi w stylu włoskim z dwoma obronnymi alkierzami otoczonej fosą i mokradłami.
1549 r. - zachowana jest relacja, iż obiekt był już zbudowany
