LWÓWEK ŚLĄSKI
🏰 Średniowieczny zamek książęcy 🏰

amek wzniesiono w II połowie XII lub na początku XIII wieku z inicjatywy śląskich książąt piastowskich. Wiadomo, że po przebudowie zamek w 1261 r. posiadał kamienną wieżę, w której umieszczono skarbiec i lochy więzienne, mury obwodowe z basztami i dwie bramy: od strony miasta (płn.) i na zewnątrz (płd.). W II poł. XIII wieku był siedzibą Bernarda Zwinnego, władcy księstwa lwóweckiego. Podobno przed wejściem do warowni kazał on postawić pomnik księżnej Jadwigi, która odwiedziła Lwówek pół wieku wcześniej. W 1286 r. księstwo zostało włączone do księstwa świdnicko-jaworskiego Bolka I. Często przebywał na zamku lwóweckim. W 1381 r. wielki pożar zniszczył zamek, który został odbudowany 8 lat później i przekazany w lenno w ręce Zygmunta Raussehndorfa z Płakowic. Po nim właścicielem był rycerz Kunz z Niemczy. Od 1444 r. przeszedł na własność miasta. Kolejny pożar zdewastował zamek w roku 1472 i nie zdecydowano się już na jego odbudowę. W 1478 r. na placu zamkowym nie było już nawet ruiny, ponieważ stare mury wykorzystano do budowy kościoła, a na miejscu zamku postanowiono utworzyć browar.

Pierwszy turniej Z inicjatywy księcia Bolesława II Łysego na początku 1243 roku na zamku we Lwówku odbył się pierwszy turniej rycerski na Śląsku. Przynajmniej w źródłach nie ma informacji o starszym turnieju. Niecodzienność tej imprezy polegała na tym, iż w kraju wciąż trwała jeszcze żałoba po bohaterskiej śmierci księcia Henryka Pobożnego pod Legnicą. Jego syn nie przejął się tym jednak i spraszał na turniej śląskie rycerstwo. Ci, mimo zgorszenia przybyli do miasta, jednak usiłowali przekonać Bolesława o niestosowności chwili do takich zabaw. W końcu rycerz Wojciech z Brodą zaproponował, aby Bolesław uczynił darowiznę dla klasztoru w Henrykowie, który mocno ucierpiał od najazdu tatarskiego. Książę zgodził się i przekazał klasztorowi osadę Worowice. Teraz, gdy sumienie rycerstwa zostało uspokojone przystąpiono do rywalizacji w turnieju.