Morsko

Średniowieczny zamek Bąkowiec

Kolejne jurajskie orle gniazdo uformowane na wyniosłej skale, jednak usytuowanie zamku Bąkowiec jest dosyć niezwykłe, bo na terenie ośrodka wypoczynkowego z historią sięgająca czasów powojennych. Komunistyczne zarządzanie zabytkiem poskutkowało jego oszpeceniem i brakiem poszanowania dla również zabytkowego otoczenia. Do skały dobudowano bowiem budynek, a na miejscu systemu dojazdowego do zamku z drewnianą basztą, postawiono urządzenia wyciągu narciarskiego, nieco dalej powstała kawiarnia z tarasem. Na szczęście obiekt nadal malowniczo się prezentuje i po wjeździe na teren ośrodka od razu rzuca się w oczy.
Zamek Bąkowiec w Morsku postawiono na planie nieregularnego wieloboku o powierzchni ok. 500 m2. Dwa budynki mieszkalne położone były naprzeciw siebie, na dwóch bokach skały od strony północnej i południowej, tworząc po środku dziedziniec z dwiema półkolistymi basztami. Całość połączona była murem obwodowym. Baszta wschodnia broniła wejścia do zamku prowadzącego od tej strony po drabinie. Od wschodu znajdowało się przedzamcze z zabudową gospodarczą, chronione wałem z palisadą i suchą fosą. Wjazd na podzamcze znajdował się od strony północno-wschodniej i broniony był przez okrągłą basztę. Po drugiej stronie, od zachodu do skały przylegała studnia, z której korzystano wciągając wodę linami na skałę. Obecnie przetrwały niskie mury budynków mieszkalnych, w tym jeden z otworem drzwiowym (ledwie widoczny z dołu), mury dwóch półkolistych baszt oraz studnia. Od południa czyli na lewo patrząc od frontu stoi kamienny budynek z przeszklonym oknami do którego prowadzą wysokie drzwi wciśnięte w skałę. Nie jest to oryginalny element zamku, lecz kamienica postawiona w latach międzywojennych z materiału pozyskanego z zamku. Niestety drzwi są zamknięte, wiec na skałę nie można się dostać. Niżej natomiast szpeci skałę wspomniany już parterowy budynek ośrodka wypoczynkowego. Od dawna nie jest on wykorzystywany. Dookoła warowni Bąkowiec prowadzi ścieżka dydaktyczna.