Możesz ocenić: Odrzykoń (woj. podkarpackie) - Średniowieczny zamek rycerski Kamieniec, później rozbudowany
Opis i stan obecny
Efektowne ruiny zamku w Odrzykoniu położone są na skalistym wzgórzu nieopodal Krosna na wysokości 452 m.
"Zemsta" Fredry
Odrzykoński zamek był miejscem wydarzeń na kanwie, których powstała jedna z najlepszych polskich komedii - "Zemsta" Aleksandra Fredry. W 1828 r. poeta ożenił się z Zofią Skarbkową z Jabłonowskich, która w posagu wniosła połowę tego zamku. Przeglądając stare dokumenty znalazł on akta procesowe spierających się o mur graniczny szlachciców: Skotnickiego i Firleja. Na ich bazie powstała "Zemsta".
Zamek do dzisiejszego dnia jest zresztą podzielony administracyjnie między dwa podmioty: jedna połowa należy do gminy Korczyna, druga do Wojaszówki (do której należy Odrzykoń).
Dookoła rozciąga się malowniczy pagórkowaty krajobraz Pogórza Dynowskiego, niedaleko stąd też do rezerwatu przyrodniczego "Prządki" z zadziwiającymi formami skalnymi.
Kilka skałek można zobaczyć przy samym zamku. Jedna z nich (przy wejściu) nazwana została "Strażnicą".
Mimo że na przestrzeni dziejów zamek ulegał wielu przebudowom to jednak zachował do dzisiaj pierwotne, gotyckie elementy.
Przez długi okres czasu podzielony był na dwie części będące w posiadaniu różnych właścicieli. Jedną stanowił zamek górny z przedzamczem zachodnim,
drugą zamek średni z przedzamczem wschodnim.
Pierwotnie warownię tworzył bezwieżowy, ale znakomicie wpasowany w trudno dostępne skaliste wzgórze, zamek górny z bramą w kierunku wschodnim. Tam leżało przedzamcze wschodnie z drewnianą zabudową gospodarczą, które szybko stało się zamkiem średnim. Zamek górny miał bowiem zbyt małą powierzchnię i nowe budynki musiano stawiać poza nim. Dom główny początkowo posiadał 2 kondygnacje, potem rozbudowano go do 3-4 kondygnacji.
Drugie przedzamcze powstało podczas XV-wiecznej rozbudowy po stronie zachodniej. Była to ważna część całej budowli, ponieważ znajdowała się tu jedyna na zamku studnia. Posiadała też osobną bramę wjazdową od południa, która została później ufortyfikowana budynkiem bramnym i flankującą od zachodu wieżą. W kolejnym stuleciu rozbudowano zamek w kierunku wschodnim. Powstało kolejne przedzamcze z zabudową od północy. Być może jakiś budynek istniał też przy murze południowym. Brama jaka utworzono w murze wschodnim dobrze wykorzystywała warunki terenowe i otoczona była przez wielkie skały. Po renesansowych przebudowach zamek prezentował się niezwykle bogato i okazale. Niestety m.in. dlatego przyciągnął w połowie XVII wieku hordy sprzymierzonych ze Szwedami Siedmiogrodzian i Kozaków, którzy rządni łupów i mordów niszczyli wszystko na swojej drodze. Ich najazd to kres funkcjonowania budowli.
Obecnie wejście znajduje się od wschodu, ponieważ ta część zamku jest lepiej zachowana. Widać tu skały i wkomponowane w nie mury. Na potężnej skale Strażnica rosną drzewka, są w niej też wykute schodki. Na miejscu nieistniejącego budynku zamkowego niedawno postawiono Kawiarnię Zamkowa czynną w godz. 10 do 19. Po drodze do zamku średniego widać wmurowaną tablicę ku czci poety Balassiego (dla Węgrów jest tym kim dla Polaków Jan Kochanowski, więcej poniżej), który przebywał na zamku w XVI wieku.
Zamek średni jest znacznie bardziej zabudowany. Pozostałości dawnych budynków, w tym kaplicy, są opisane na tablicach.
Msze na zamku
Dzięki staraniom obecnych właścicieli zamku uzyskano zgodę arcybiskupa Józefa Michalika na stałe Msze Święte w ruinach zamkowych. W latach 1996-2000 wzięło w nich udział blisko 40 tys. osób, w tym połowa to turyści. Potem nabożeństwa przeniesiono do postawionego na Podzamczu (300 m poniżej ruin) kościółka św. Józefa Sebastiana Pelczara.
Znajduje się tu też niewielkie piętrowe muzeum z militariami i eksponatami związanymi z historią warowni.
Kaplica jak i studnia na przedzamczu zachodnim stawiały w lepszym położeniu
właścicieli zamku górnego w okresie podzielonej własności.
Dlatego w XVI stuleciu na zamku średnim powstała druga kaplica, która od niedawna jest odtwarzana. Drugą studnię nie było łatwo wykopać, wiec
mieszkańcy zamku średniego byli zmuszeni starać się u sąsiadów o dostęp do wody.
Na zamku górnym udostępnionym w minimalnym stopniu znajduje się taras widokowy na okolicę oraz pomnik Tadeusza Kościuszki z XIX wieku, postawiony w setną rocznicę insurekcji.
Tak więc połowa zabytku z najwyższymi murami, z powodu osunięcia się kamieni i ślimaczących się od wielu, wielu lat prac konserwatorsko-rewitalizacyjnych jest zamknięta dla zwiedzających.
Kiedyś idąc wałem po prawej stronie napotykaliśmy na dziurę osłoniętą słabo umocowaną siatką, przez którą można się było dostać do zamkniętej części (przedzamcza zachodniego), dziś jest to niemożliwe.
Z wału mamy jednak ciekawy widok na potężną skałę, na której usadowiono mury zamku górnego z charakterystycznymi "kolcami".
Ruiny zamku Kamieniec w Odrzykoniu - obraz olejny Adama Gorczyńskiego z 1837 roku.
Karlica z Odrzykonia
W Odrzykoniu mieszkała niegdyś karlica Kasia. Była wykształconą szlachcianką, została więc przyjęta do dworu Kamienieckich i zamieszkała na zamku. Gdy do Odrzykonia zawitała z wizytą królowa Bona, zobaczyła Kasię i bardzo zapragnęła przyjąć ją do swego orszaku, bowiem na zachodzie mali ludzie świadczyli o dostojeństwie i splendorze dworu. Wojewoda Kamieniecki oczywiście spełnił prośbę królowej i odtąd Kasia zamieszkała na Wawelu, gdzie z woli Bony poślubiła karła Kornela. Po jakimś czasie królowa podarowała małą parę cesarzowi Karolowi V. Kasia znalazła się więc aż w Hiszpanii i choć niczego je nie brakowało to nie była szczęśliwa. Bardzo tęskniła za rodakami i piękną okolicą Odrzykonia. Niestety zmarła na obczyźnie i mimo próśb, jej ciało nie zostało raczej pochowane w Polsce.
Ponoć jednak jej postać była wielokrotnie widziana w ulubionym miejscu w zamku czyli przed kominkiem. Pierwsza zobaczyła ją Barbara Kamieniecka, gdy jeszcze do Odrzykonia nie dotarły wieści o zgonie karlicy. Zdziwiona pomyślała, że Kasia wróciła jednak gdy podeszła bliżej postać zniknęła, domyślono się więc że był to duch karlicy. I faktycznie jakiś czas potem nadeszła informacja o śmierci Kasi...
Ruiny Odrzykonia - obraz Henryka Grabińskiego z 1880 roku
Plany i rekonstrukcje
Plan zamku Kamieniec w Odrzykoniu.
A - zamek górny, B - zamek średni, C - zamek dolny korczyński (przedzamcze wschodnie), D - zamek dolny odrzykoński (przedzamcze zachodnie). 1 - brama wschodnia - obecne wejście, 2 - brama zachodnia, 3 - wieża, 4 - budynek na przedzamczu wschodnim, obecnie kawiarnia, 5 - fundamenty bramy do zamku średniego, 6 - muzeum, 7 - obecna kaplica na zamku średnim
Pocztówki sprzed II wojny światowej z rekonstrukcjami zamku Kamieniec w Odrzykoniu
Historia, wydarzenia
Mikołaj Kamieniecki
W maju roku 2000 jednostka logistyczna Wojska Polskiego z Rzeszowa przyjęła imię hetmana wielkiego koronnego Mikołaja Kamienieckiego z Odrzykonia. Na uroczystość wręczenia sztandaru jednostce przyjechało 12 potomków rodu Kamienieckich. Nestor rodu Stanisław Kamieniecki zezwolił na używanie herbu rodowego Pilawa jako znaku rozpoznawczego jednostki.
Mikołaj Kamieniecki piastował najważniejsze stanowiska w kraju i należał do najbardziej poważanych i zaufanych ludzi króla Zygmunta Starego. Od 1496 roku był kasztelanem krakowskim i sandomierskim, od
1503 r. hetmanem wielkim koronnym, później jeszcze starostą sanockim, wojewodą sandomierskim i krakowskim. Uważano go za człowieka bardzo uprzejmego, dowcipnego, ale zarazem poważnego i surowego w sprawach wojskowych.
W 1506 r. wkroczył do Mołdawii i pod Czerniowcami rozbił tamtejsze wojska. Gdy kilka lat później hospodar mołdawski Bogdan napadł na Ruś i Podole, wyruszył przeciw niemu hetman Kamieniecki. Jednak Hospodar na samą wieść o nadciągających Polakach wycofał się. Hetman ponownie wyruszył więc na wyprawę odwetową na Mołdawię i tam zadał Wołochom znaczne straty, zabierając bogate łupy. Wracając do kraju został zaatakowany na przeprawie przez Dniestr, ale po kilku dniach ciężkich walk odniósł sławne zwycięstwo, osobistym staraniem biorąc do niewoli znaczących dostojników mołdawskich. W 1512 roku pod Łopusznem mając do dyspozycji 5000 kawalerii wyciął w pień 24 tysiące Tatarów odbijając przy tym kilkunastotysięczny jasyr. Zmarł od szerzącej się zarazy w 1515 roku.
Pierwsze informacje o zamku w Odrzykoniu pochodzą z okresu panowania Kazimierza Wielkiego. Przypuszcza się, że znacznie wcześniej (w IX w.) istniało tu miejsce kultu pogańskiego, następnie gród, a następnie zamek drewniany zniszczony przez Tatarów w XIII w. Początkowo zamek murowany nie miał żadnej wieży, a pomieszczenia mieszkalne znajdowały się przy murze zachodnim. Kamienny portal wejściowy usytuowany był od strony północno-wschodniej. Prowadził na przedzamcze wschodnie, które z czasem przeistoczyło się w zamek średni.
1348 r. - pierwsza wzmianka o zamku w Odrzykoniu jako własności królewskiej; burgrabią był Mikołaj Babicz.
1396 r. - za zasługi w obronie Wilna zamek otrzymał rycerz Klemens z Moskorzewa herbu Pilawa. Rozbudował on istniejącą w Odrzykoniu niewielką warownię, zabudowując zamek górny i przedzamcze wschodnie
1399 r. - na zamku przebywał w gościnie u Klemensa król Władysława Jagiełło
1402 r. - poświęcenie kaplicy zamkowej przez biskupa przemyskiego Macieja
1407 r. - rodzina Moskorzewskich zaczęła używać nazwiska Kamienieccy dla podkreślenia, iż zamek jest gniazdem rodowym (obiekt stał na górze Kamieniec)
I połowa XV w. - dobudowano przedzamcze zachodnie z bramą od południa i studnią
IIpołowa XV w. - na przedzamczu zachodnim postawioną czworoboczną wieżę broniącą wjazd, a na zamku górnym rozbudowano dom główny. Miał on 3 lub 4 kondygnacje naziemne.
koniec XV w. - właścicielem zamku Kamienieckich został Mikołaj Kamieniecki, którego jako pierwszego mianowano na stanowisko hetmana wielkiego koronnego (zwierzchnika armii koronnej). Po jego śmierci doszło do pierwszego podziału zamku pomiędzy dwóch braci Kamienieckiego - Marcina i Klemensa
1512 r. - zamek rozbudowano o kolejną, czwartą już część - przedzamcze wschodnie. Stał tu wzmocniony przyporami budynek o 3 pomieszczeniach w przyziemiu przy północnym murze obwodowym, obok którego znajdowała się brama wschodnia.
Natomiast brama wjazdowa do części zachodniej została wzmocniona budynkiem bramnym
1528 r. - po niepowodzeniach w wojnie domowej na Węgrzech na zamku schronił się król węgierski Jan Zápolya. Słał stąd listy zapraszające polskich panów na zebranie do Tarnowa, na którym liczył otrzymać poparcie w walce ze stronnikami Habsburgów
1530 r. - Jan Kamieniecki, syn Marcina sprzedał swoją, czyli wschodnią część zamku Sewerynowi Bonerowi - bankierowi królewskiemu Zygmunta Starego i Bony Sforzy. Boner uczynił z zamku renesansową rezydencję, pozostawiając jednak gotyckie detale. Na zamku średnim wzniósł dwukondygnacyjny pałac z salą reprezentacyjną na piętrze. Powstała też druga kaplica zamkowa.
Na zamku gościł m.in. węgierskiego poetę i bohatera Balínta Balassiego
Drzeworyt z zamkiem odrzykońskim wg rysunku J. Matejki w Tygodniku Ilustrowanym 1866 r.
Węgierski poeta
W 2003 roku na murach zamku Kamieniec odsłonięto tablicę pamiątkową z wizerunkiem Balínta (Walentego) Balassiego - słynnego węgierskiego poety epoki renesansu, autora pierwszego dramatu w ojczystym języku "Piękna węgierska komedia", ale równocześnie dzielnego żołnierza i awanturnika. Do Polski przybył wraz z królem Stefanem Batorym. Początkowo był kalwinem, dlatego gościł u Bonerów w Odrzykoniu, potem zmienił wyznanie na katolickie. Na terenie naszego kraju przebywał z przerwami ok. 6-7 lat, poza Odrzykoniem głównie w Krakowie, ale zawędrował nawet do Braniewa. Znał 8 języków, w tym polski. Pozostawił po sobie blisko 100 utworów. Najbardziej znana jest jego poezja miłosna, religijna i żołnierska. Zmarł w walce z Turkami w wieku 40 lat.
1543 r. -
nową kaplicę zamkową pw. Męki Pańskiej poświęcił biskup przemyski Stanisław Tarło
poł. XVI w. - córkę Bonera - Zofię, poślubił syn wojewody lubelskiego - Jan Firlej herbu Lewart. Jako posag otrzymał tę właśnie część zamku.
II poł. XVI w. -
na zamku gościł przywódca ideowy arian Faust Socyn (Fausto Sozzini). Nie jest jasne w której połówce, ale zważywszy, że Kamienieccy byli zwolennikami reformacji
i w tym okresie zbezczeszczono najstarszą kaplicę to zapewne u nich, czyli w części zachodniej
lata 1579 - 1599 - część zachodnią zamku kupili Siemieńscy, a na przełomie wieków Stadniccy. Nie zapisali się oni niczym w dziejach warowni
1601 r. - część z zamkiem górnym od Stadnickich odkupiła rodzina Skotnickich. Gruntownie wyremontowali zamek, poszerzyli bramę wjazdową. Przy okazji przebudowali dach w ten sposób, że odprowadzali Firlejom na ich dziedziniec wody deszczowe. Stało się to przyczyną długiego konfliktu
1621 r. - Jan Skotnicki przywrócił kaplicę zamkową na zamku górnym i doprowadził do jej ponownej konsekracji
1630 r. - konflikt dwóch rodów został zażegnany małżeństwem przedstawicieli obu rodzin - Mikołaj Firlej ożenił się z Zofią Skotnicką. Firlejowie przejęli w ten sposób drugą połowę zamku. Przeprowadzili jego przebudowę i modernizację
16.03.1657 r. - wojska sprzymierzonego ze Szwedami księcia Siedmiogrodu - Jerzego Rakoczego podeszły pod zamek. Załoga zamku dzielnie broniła się i podczas nocnych wypraw z zamku wyrządzała najeźdźcom duże szkody. Podtrzymała w ten sposób na duchu broniące się przed wojskami szwedzkimi Krosno. Jednak w końcu musiała ulec i została na rozkaz Rakoczego wycięta w pień, choć podobno właścicielom zamku z Zofią ze Skotnickich Kalińską (primo voto Firlej) na czele udało się uciec tajnym tunelem. Sam zamek poważnie uszkodzono
Po "potopie" zamek częściowo odbudowano, ale głównie tylko wnętrza najlepiej zachowanych budynków
1702 r. - kolejny najazd Szwedów zniszczył zamek całkowicie
Zamek Kamieniec na drzeworycie z czasopisma Kłosy nr 396, 1873 r.
po 1730 r. - zamek odziedziczyła rodzina Scipio del Campo. Następnymi właścicielami zostali Braniccy herbu Gryf, m.in. hetman wielki Jan Klemens Branicki, kolejnymi Jabłonowscy
po 1768 r. -
Roch Michał Jabłonowski, kasztelan wiślicki i starosta bulkowski aktywnie wspierał konfederację barską. Zamek odrzykoński przeznaczył na siedzibę oddziałów konfederackich
Jan Machnicki
Jan Machnicki, który zamieszkał w zamku w XIX w., naprawdę nazywał się Jan Machnik. Oczywiście zmienił nazwisko, aby brzmiało bardziej po szlachecku. Był urzędnikiem w niedalekiej Dukli. Podobno tam właśnie popadł w lekki obłęd i został zwolniony z pracy. Następnie jego choroba umysłowa pogłębiała się, szczególnie po powstaniu listopadowym z którym wiązał duże nadzieje. Przygnębiony jego upadkiem zamieszkał w ruinach zamkowych i traktował je jako swoje małe państewko. Tytułował się królem, wydawał rozporządzenia, gromadził wyimaginowane wojsko. Mimo że wyśmiewany, był lubiany przez ludność okolicznych wsi, z którą żył w przyjaźni. W lecie widywano go zwykle z wieńcem dzikich róż na głowie lub bukietem polnych maków krążącego po ruinach. W zamku zgromadził duży zbiór pamiątek przeszłości, w tym monety, pisma, fragmenty sprzętów. Zmarł w Krośnie w 1842 r. Stał się pierwowzorem głównego bohatera książki Seweryna Goszczyńskiego "Król zamczyska".
1796 r. - wielka wichura zerwała dach z zamku górnego. Ówczesny właściciel Kamieńca - hr. Józef Jabłonowski wyprowadził się do dworku w Krościenku Wyżnem
1801 r. - zamek przeszedł w ręce Potockich
1831 r. - w ruinach zamku zamieszkał obłąkany Jan Machnicki
Połowa XIX w. - zrujnowany zamek ponownie został podzielony. Tym razem między rodzinę Biberstein-Starowiejscy (część zachodnia z zamkiem górnym) a rodem Szeptyckich (cześć wschodnia z zamkiem średnim). Byli oni jego właścicielami do roku 1945.
1863 r. - istnieje zapis o obiedzie jaki wydali Starowiejscy w jednej z zachowanych jeszcze komnat zamku. Później zamek popadał powoli w ruinę za sprawą okolicznych mieszkańców, którzy przez 100 lat traktowali go jak kamieniołom oraz niekorzystnych warunków atmosferycznych na tym terenie
1885 r. - powstał projekt rekonstrukcji ruin i przywrócenia zamkowi średniowiecznego wyglądu autorstwa krośnieńskiego architekta Napoleona Nawarskiego. Nie został zrealizowany
1894 r. - w setną rocznicę Insurekcji Kościuszkowskiej okoliczna ludność ufundowała pomnik Tadeusza Kościuszki postawiony na zamku górnym
1904 r. - podjęto pierwsze próby zabezpieczenia ruin
1974 r. - mimo podjętych prac konserwatorskich zawaliła się baszta od wschodniej strony zamku
1995 r. - w dwóch wyremontowanych pomieszczeniach dawnej wartowni zamku średniego powstało muzeum
1998 r. - ruiny przeszły na 20 lat na własność Andrzeja Kołdera, kolekcjonera i pasjonata zabytków z Krosna
2000 r. - zawalił się ostatni pozostały jeszcze fragment baszty z herbem Pilawa
2013 r. - prace archeologiczne przed planowanym wyrównywaniem dziedzińca na zamku średnim doprowadziły do sensacyjnego odkrycia reliktów jakiejś budowli oraz XVI-wieczne kafle.
Wcześniej nigdy nie natrafiono na widok lub informację pisaną, iż w tej części zamku cokolwiek stało. Badania wskazują, że budynek posiadał przynajmniej dwie kondygnacje i wymiary 7x13 metrów.
Litografia Karola Auera z zamkiem Kamieniec wg rysunku A. Gorczyńskiego
Legendy i podania
Nazwa Odrzykoń tłumaczona jest przez następującą opowieść. Otóż pierwszą drewnianą warownię wzniósł tu okrutny rycerz parający się rozbójnictwem. Miał on bardzo dzikiego konia, który dodatkowo wyuczony przez swego pana rzucał się na ludzi, tratował ich i kaleczył. Po pewnym czasie ludzie mieszkający w okolicy mieli już dość nieustannego nękania i terroru, postanowili więc zebrać się i spalić zbójeckie gniazdo.
Tak też się stało, rozbójnicy zostali bez litości wybici, a konia który tylu ludziom zadał ból obdarto żywcem ze skóry.
Istnieje legenda, iż gdy zamek został zdobyty przez Rakoczego, obrońcy nie zostali wybici lecz udało im się uciec tajnym lochem, który wiódł aż do samego Krosna.
Inne podanie mówi o jeszcze dłuższym tunelu prowadzącym z zamku aż do góry Cergowa. Wyjście miało znajdować się w jednej z licznych na Cergowej jaskiń. Aby ją odróżnić od pozostałych wycięto na niej herb Pilawa. Niestety po osunięciu się skał znak ten zniknął i nikt dziś nie wie o którą jaskinię chodzi.
Kolejna legenda związana jest z sąsiadującym z warownią rezerwatem Prządki. Władający zamkiem pan Odrzykoński posiadał trzy olśniewającej urody córki, zwane od przywiązania do kądzieli "Prządkami".
Pewnego razu do jego uszu dotarła wieść o sławnym rycerzu niezwykłego męstwa i urody mieszkającym za górami i lasami. Wysłał do niego zaproszenie na wspólne polowanie. Ten ucieszył się bo również chciał poznać dwór Odrzykoński a szczególnie piękne Prządki. Wziął więc ze sobą czarownika, którego posiadał na własnym dworze oraz poczet zbrojnych i wyruszył do Odrzykonia. Tam został powitany niczym król, a jedna z córek zrobiła na nim tak ogromne wrażenie że trudno mu było uwierzyć że jest to istota ziemska. Postanowił się jej oświadczyć, najpierw jednak po długim ucztowaniu wyruszył z gospodarzem na polowanie. W zamku pozostały tylko trzy córki i czarownik, którzy mieli wieczorem wyruszyć na powitanie wracających z łowów. Jednak wieczór mijał a rogów myśliwskich nie było słychać. Zaniepokojona czwórka wyruszyła więc w las po śladach łowców. Nagle usłyszano tętent koni. Po chwili zza drzew wyłonili się jeźdźcy - niestety nie byli to łowcy lecz rozbójnicy. Prządki rzuciły się do ucieczki jednak, gdy czarownik zorientował się że nie ma szans na ucieczkę rzucił zaklęcie. Zarówno piękne Prządki jak i rozbójnicy zostali zamienieni w wielkie martwe głazy, które stoją do dzisiaj. Dlatego właśnie lud nazwał je Prządkami. Uczestnicy polowania nie powrócili już do zamku, ponieważ zostali wymordowani przez zbójów, którzy jechali złupić zamek...
Zamek Kamieniec na zdjęciu z Ilustrowanego Kuriera Codziennego - okres międzywojenny. Dobrze widać wieżę narożną (po lewej), która zawaliła się w 2000 roku,
Jest też inna wersja powstania skał. Kasztelan odrzykoński posiadał trzy córki bliźniaczki.
Piękne to były dziewczyny, lecz nie skore do pracy. Lubiły wyjeżdżać z ojcem na polowania, bawić się na ucztach, tańczyć, ale zadaną przez matkę pracę przy kądzieli pozostawiały nietkniętą, trawiąc czas na pogaduszkach i żartach .
Wielu rycerzy odwiedzających zamek interesowało się pannami, ale te nie zwracały na nich uwagi. Kiedy jednak ojca odwiedzili trzej urodziwi bracia z możnego rodu, sławni z odwagi, siły i dobroci, bliźniaczki wreszcie uległy. Szczęśliwy pan na Odrzykoniu wyprawił huczne zaręczyny. Nie były to jednak czasy pokoju, polskie rycerstwo wyruszało na wojnę z drapieżnym sąsiadem i narzeczeni musieli się rozstać. Bracia chcieli jednak mieć jakąś pamiątkę przypominającą im o czekających na nich kobietach. Zgodnie z panującym wtedy obyczajem, poprosili więc o haftowane z lnu koszule. Mieli po nie przybyć w drodze do Krakowa za dwie niedziele. Panny gorliwie wzięły się do pracy, ale wnet powróciły stare nawyki. Zaczęły się rozmowy, żarty, przekomarzania, a krosno stało bezczynne. Napominała je matka, ale one zawsze powtarzały że jeszcze jest czas i na pewno zdążą. Ani się nie spostrzegły, gdy nastała sobota ostatni dzień przed przyjazdem narzeczonych. Panny wzięły się do pracy, aż zastał je niedzielny świt. Gdy zobaczyła to matka, nakazała zaprzestać pracy i uszanować święty dzień. Córki nie dość że jej nie posłuchały, to jeszcze wyszły na wzgórze przed zamkiem uważając, iż w blasku słońca przędza będzie się szybciej snuć. Pracowały więc w pośpiechu lekkomyślne prządki, a ludzie z okolicy żegnali się z trwogą widząc takie łamanie przykazań Bożych. W końcu do zamku przybyli trzej bracia. Matka opowiedziała im wszystko i razem poszli na wzgórze. Ale tam zamiast bliźniaczek zobaczyli trzy bliźniacze skały pokryte rosą, niczym łzami grzesznic. To Pan Bóg zamienił je za karę w kamienie...
Zamek Kamieniec w Odrzykoniu na litografii z końca XIX w.
Informacje praktyczne
ADRES I KONTAKT Zamek Kamieniec - Podzamcze, Korczyna
CZAS Dojście do zamku z drogi i parkingu to niecałe 5 minut. Oglądnięcie ruin zajmuje ok. 30 minut.
WSTĘP Płatny, niestety połowa zamku jest wciąż zamknięta dla zwiedzających. Bilety: 10 zł indywidualnie, przewodnik 35 zł od grupy. Obiekt jest dostępny dla zwiedzających w okresie: maj-czerwiec – w godz. 10:00 – 18:00, lipiec - wrzesień w godz. 10:00 – 18:00, październik w godz. 10:00 – 17:00.
Ponieważ informacje o godzinach otwarcia, a przede wszystkim cenach biletów szybko się dezaktualizują, sprawdź je na stronie oficjalnej opisywanego zabytku: Zamek w Odrzykoniu
Zamek Kamieniec w Odrzykoniu na drzeworycie na podstawie rysunku Jana Matejki - Tygodnik Ilustrowany 1866
Położenie i dojazd
Centralno - zachodnia część woj. podkarpackiego. 10 km na północ od Krosna. Zobacz na mapie.
Współrzędne geograficzne:
Otwórz w: Google Maps, Bing Maps, Openstreet Maps
format D (stopnie): N49.742644691° E21.786757945°
format DM (stopnie, minuty): 49°44.55868146'N 21°47.2054767'E format DMS (stopnie, minuty, sekundy): 49°44'33.52''N 21°47'12.33''E
Okoliczne atrakcje
Dookoła zamku biegnie ścieżka przyrodnicza. Kolejna, schodząca w dół prowadzi do rezerwatu Prządki. Na trasie można zobaczyć m.in. grodzisko z IX w. i dwa kurhany z cmentarzyska z tegoż wieku. Ścieżka ma długość 1,5 km. Prządki z pięknymi skałkami są oczywiście drugą po zamku atrakcją okolicy. Przy drodze w pobliżu zamku na skale znajduje się interesująca kaplica Matki Boskiej z Lourdes.
Zamek w Odrzykoniu na pocztówce z okresu międzywojennego
Bibliografia
Frazik Józef - Zamki i budownictwo obronne ziemi rzeszowskiej
Gosztyła Marek, Proksa Michał - Zamki Polski południowo-wschodniej
Guerquin Bohdan - Zamki w Polsce
Jurasz Tomasz - Zamki i ich tajemnice
Jurasz Tomasz - Znane i nieznane. Zamki, pałace, kościoły Polski południowo-wschodniej
Kaczyńscy Izabela i Tomasz - Polska - najciekawsze zamki
Kajzer Leszek, Kołodziejski Stanisław, Salm Jan - Leksykon zamków w Polsce
Marszałek Juliusz - Katalog grodzisk i zamczysk w Karpatach
Potocki Andrzej - Księga legend i opowieści beskidzkich
Proksa Michał - Budownictwo obronno-rezydencjonalne ziemi przemyskiej i sanockiej
Rogiński Ryszard - Zamki i twierdze w Polsce - historia i legendy
Galeria zdjęć
Klikając w zdjęcie otrzymasz jego powiększenie w nowym oknie. Okno to można zamknąć kliknięciem w dowolny punkt POZA zdjęciem.
Proponujemy wyszukanie noclegu w opisywanej miejscowości lub jej okolicy w serwisach noclegowych.
Oferty cenowe online są zwykle atrakcyjniejsze niż rezerwacje telefoniczne!
Miniforum
Zapraszam do przesyłania swoich wypowiedzi i komentarzy odnośnie opisywanego zamku. Ukazują się one na stronie od razu po wpisaniu do formularza.
Ostatnie wpisy
Re: Kamienieccy z Kamieńca i Bratkówki Autor: B.Komiszke Data: 2018-07-21 15:34:00
Szanowni Państwo
Odkryłam po latach że Stanisław Kamieniecki z Kamieńca i Bratkówki którego zarys drzewa umieściłam na Waszej stronie jest synem Mikołaja Kamienieckiego zm.1582. Był on wł.1560/Turaszówki , 1581/Bratkówki i Wojkówki.
Stanisław był zatem wnukiem Klemensa Kamienieckiego z Moskorzewa - kasztelana sanockiego .
Pozdrawiam serdecznie
B.K.
Kamienieccy z Kamieńca i Bratkówki Autor: B.Komiszke Data: 2018-07-19 09:03:34
Witam
W 2013 roku umieściłam notkę dotyczącą Kamienieckich /Moskorzewskich.
Moskorzewscy arianie wywodzili sie z tego samego rodu, ale niekoniecznie od Klemensa ?
Niedawno otrzymałam z akt Arch. Radzimińskich notatkę genealogiczną, która zmienia dotychczasowe ustalenia. Wynika z niej że Kamienieccy których odnalazłam w aktach bieckich (AAD) wywodzili się z Odrzykonia i Bratkówki. Niestety brakuje ich w herbarzach.
[1]Stanisław Kamieniecki (ok.1530- zm.pd.1598 ) z Kamieńca i Bratkówki
..& Jadwiga Bączalska
..& Katarzyna Bączalska
..[2] Jan Kamieniecki & Barbara Zawiszanka (wgł.not.arch.Radzimińskich)
..[2] Piotr Kamieniecki - 1605/ daruje Bratkówkę Annie Branickiej c.Samuela
..[2] Wojciech Kamieniecki
..[2] Zofia Kamieniecka & 1598 Walenty Brański - sta zamku w Odrzykoniu
.....[3] Piotr Brański & Zofia Szamota - dzierżawcy Turaszówki
..[2] Anna Kamieniecka & 1598 Kasper Ciekliński -s. Andrzeja wł.Jaszczwi
..[2] Barbara Kamieniecka
..[2] Jadwiga Kamieniecka
..[2] Regina Kamieniecka - wgł. Bonieckiego zakonnica
..[2] Stanisław Kamieniecki & Krystyna z Zarszyna /a.bieckie/
..[2] Magdalena Kamieniecka
..[2] Zuzanna Kamieniecka
..[2] Elżbieta Kamieniecka
..[2] Katarzyna Kamieniecka
..[2] Marianna Kamieniecka
w 1598 wszyskie dzieci żyjące.
Dane zawarte w herbarzach są niespójne i mylnie podane .Od 2007 roku nie jestem w stanie ustalić czyim synem był Stanisław K. z Kamieńca i Bratkówki nie są to Kamienieccy tożsami z Moskorzewskimi arianami, chociaz zyli w tym samym czasie , nosili te same imiona.
[1]Stanisław K. (-1612) - s.Jana i Anny Koscieleckiej
...& Bogdana Siemaszkówna
[2] Stanisław Moskorzewski (zm.pd.1584) - kalwin z Moskorzewa
ojciec arian Hieronima który w Kamieńcu przyjmował Fausta Socyna,Piotra i Wojciecha ..
[3] Stanisław Kamieniecki z Kamieńca i Bratkówki (14 dzieci)
Może w zasobach Muzeum są jakieś informacje?
Czy mogę liczyć na pomoc?
Z poważaniem
B.Komiszke
(c) 2001-2024 bd - Kontakt - Polityka Prywatności Wszelkie prawa do własnych zdjęć i tekstów zastrzeżone, nie mogą być one wykorzystywane bez mojej zgody. Nie udzielam pozwolenia na kopiowanie opisów.
Wykryto blokadę reklam :-(
ZamkoMania.pl to prywatny, niezależny serwis historyczno-krajoznawczy. Nie finansuje nas żadna firma ani instytucja. Pozwalając na wyświetlenie paru nienarzucających się reklam wspierasz nasze dalsze funkcjonowanie i aktualizację informacji.
Dlatego prosimy o wyłączenie blokowania reklam na tej stronie (instrukcja jak to zrobić w: AdBlock, Adblock Plus, Ghostery, uBlock Origin).