Możesz ocenić: Oleszyce - Bastionowy dwór obronny (zniszczony)
Opis
leszycki dwór warowny stał na wzgórzu niedaleko jeziora. Początkowo zbudowany był z drewna na planie kwadratu o wymiarach 44 x 44 m. W narożach znajdowały się 4 bastiony, wjazd prowadził od strony południowej ponad głęboką fosą, która oddzielała obiekt od ogrodu w stylu angielskim. Spore fortyfikacje miały bronić okolicę przed najazdami tatarskimi.
Dzisiaj wzgórze jest w całości porośnięte drzewami a jedynymi pozostałościami są cegły wystające z ziemi, widać też jakby część sklepionej piwnicy, ale jest ona w większej części przykryta ziemią. Dobrze zarysowana jest fosa i wały. Poniżej wzgórza zamkowego są szczątki budynku dworskiego, a jeszcze niżej rozciąga się zdziczały park, który niegdyś zachwycał przyjezdnych. Był on urządzony częściowo w stylu angielskim, a częściowo francuskim. Składał się m.in. z alei lipowych i grabowych oraz sadów.
Plan
Plan całego założenia z XVIII w., z lewej siedziba a obok park
Źródło: Zamki Polski południowo wschodniej, Michał Proksa, Marek Gosztyła, Przemyśl 1997
Historia
ortalicja w Oleszycach została zbudowana w XVII w. przez ród Sieniawskich, którzy byli właścicielami i założycielami w 1576 r. tutejszej osady. Do budowy wykorzystano drewno. Dwór był stopniowo rozbudowywany do rezydencji na miarę bardzo możnego rodu magnackiego
1713 r. - Adam i Elżbieta Sieniawscy dokonali znacznej przebudowy obiektu, dobudowano schody, wymieniono okna, dach, stolarkę
1726 r. - zamierzano zburzyć stary dwór i wybudować go od nowa przy użyciu materiału budowlanego z rozebranego dworu w Dobrej. Śmierć Adama Sieniawskiego, a następnie Elżbiety przerwała te plany. Majątek odziedziczyła ich córka Maria Zofia Denhoff
1743 r. - wraz z drugim mężem Augustem Aleksandrem Czartoryskim, Maria Zofia przeprowadziła kolejną dużą przebudowę fortalicji. Całkowicie pozbyto się elementów drewnianych, w narożach głównego budynku postawiono cztery przybudówki - alkierze
ok. poł. XIX - ówczesne relacje mówią o dworze z pięknym ogrodem, oranżeriami i strzyżonymi alejkami. Zdarza się, że autorzy pomijają w ogóle opisy dworu, aby zachwycać się wspaniałym ogrodem
1865 r. - po zawarciu małżeństwa we dworze zamieszkali Anna z Działyńskich i Stanisław Potocki. Było ono w tak fatalnym stanie, że mimo iż przystąpiono do generalnego remontu Potoccy zaniechali jego ukończenia i przenieśli się do Rymanowa
ok. 1880 r. - okolicę kupił Kazimierz Potulicki i przekazał ją córce Elżbiecie, która wyszła za Władysława Sapiehę. Książę Sapieha przystąpił do pełnej restauracji rezydencji. Przy okazji obiekt został przebudowany. Mimo to jego właściciele mieszkali w Krasiczynie a dwór oleszycki był odwiedzany okazyjnie
1901 r. - Oleszyce często nawiedzały pożary, ale w tym roku pożar był szczególnie dotkliwy, poważnie spustoszył miasto, w tym zapewne i dwór
1914 r. - jeszcze w tym roku trzymano tu dział sztuki i zabytkową broń. Później dawna fortalicja została opuszczona, a kolekcja zrabowana podczas działań wojennych.
1920 r. - ostatnim prywatnym właścicielem majątku oleszyckiego został Aleksander Jozafat Sapieha
1941 r. - podczas II wojny św. obiekt został spalony
Mieszkańcy wspominają że jeszcze po 1945 r. mury były całkiem dużych rozmiarów. Jak to zwykle bywa rozebrano je doszczętnie i potraktowano jako budulec.
Wschodnia część woj. podkarpackiego. 6 km na zachód od Lubaczowa, 30 km na północny wschód od Jarosławia. Zobacz na mapie.
Dojazd PKS-em z Jarosławia i Lubaczowa. Wzgórze zamkowe znajduje się zaraz za mostem przy wyjeździe z Oleszyc na Lubaczów. Jadąc samochodem można pod nie dojechać polną drogą.
Współrzędne geograficzne:
format D (stopnie): N 50.16618611°, E 23.04064722°
format DM (stopnie, minuty): N 50° 9.9711666', E 23° 2.4388332' format DMS (stopnie, minuty, sekundy): N 50° 09' 58.27'', E 23° 02' 26.33''
Czas
Z przystanku PKS idzie się ok. 10 min. Pobieżne oglądnięcie zajmuje ok. 5 min.
Zdjęcia
Klikając w zdjęcie otrzymasz jego powiększenie w nowym oknie. Okno to można zamknąć kliknięciem w dowolny punkt POZA zdjęciem.
Panorama wzgórza zamkowego w Oleszycach wykonana 8.04.2012 od strony południowej. Widoczny przed wzgórzem głaz ustawiono współcześnie (XXI wiek). Autor zdjęcia: Piotr Janowski.
Zdjęcia wykonane: jesienią 2001
Z lotu ptaka
Widok opisywanego obiektu (lub miejsca na którym stał) z satelity
Zapraszam do przesyłania swoich wypowiedzi i komentarzy odnośnie opisywanego zamku. Ukazują się one na stronie od razu po wpisaniu do formularza.
Ostatnie wpisy
Re: Re: Moje miasto Oleszyce Autor: Kris1978 Data: 2014-03-16 11:11:49
to jak naprawde oleszyce wygladalo panie mieczyslawie
Re: Wzgórze zamkowe w Oleszycach Autor: Anonim Data: 2014-03-15 14:43:36
in co znalezli
Re: Moje miasto Oleszyce Autor: Kris1978 Data: 2014-03-15 14:38:26
Hejka to prawda ze to co piekne w oleszyczac to jusz przeszlosc a zabytki to zniszczone i rozgrabione np.zamek czy cerkiew co roku niszczeje a zamek zostal nie odbudowany tylko zniszczony gdzie tu kolej losu jakich mamy rzadzacych naszym miastem ze mysla o sobie a nie o tym co za 20 czy 30 lat bedzie bo gdy nasze dzieci dorosna to nasza historia i ten piekny zamek co my pokarzemy naszym dzieciom.Pewnie tylko tyle co centrum czy nowa hale gimnastyczna a te historie to powoli zapomniemy ,bo nasi dziadkowie, i rodzice nie beda mieli komu te opowiadania bedzie mozna poswiecic.np palace sie oleszycze jak to naprawde bylo czemu tez stare oleszycze sie spalilo,ta stara kobieta co tak strasznie byla chora by ja uratowac to schowali ja pod most i tez sie spalila,czy np wielki ksiaze pan co sam przybyl koleja do oleszycz by na wlasne oczy zobaczyc jakie to zniszczenia byly po porzarze w oleszycach taka a historie wiem i wierze w nia a jesli ktos niewierzy to trodno ale trzeba byc dumny z tego co sie ma i zkat sie wywodzimy.pozdrawiam
(c) 2001-2019 BD - KONTAKT - POLITYKA PRYWATNOŚCI Wszelkie prawa do własnych zdjęć i tekstów zastrzeżone, nie mogą być one wykorzystywane bez mojej zgody. Nie udzielam pozwolenia na kopiowanie opisów.
Wykryto blokadę reklam :-(
ZamkoMania.pl to prywatny, niezależny serwis. Pozwalając na wyświetlenie paru nienarzucających się reklam wspierasz jego dalsze funkcjonowanie.
Dlatego prosimy o wyłączenie blokowania reklam na tej stronie (instrukcja jak to zrobić w: AdBlock, Adblock Plus, Ghostery, uBlock Origin).
leszycki dwór warowny stał na wzgórzu niedaleko jeziora. Początkowo zbudowany był z drewna na planie kwadratu o wymiarach 44 x 44 m. W narożach znajdowały się 4 bastiony, wjazd prowadził od strony południowej ponad głęboką fosą, która oddzielała obiekt od ogrodu w stylu angielskim. Spore fortyfikacje miały bronić okolicę przed najazdami tatarskimi.
Dzisiaj wzgórze jest w całości porośnięte drzewami a jedynymi pozostałościami są cegły wystające z ziemi, widać też jakby część sklepionej piwnicy, ale jest ona w większej części przykryta ziemią. Dobrze zarysowana jest fosa i wały. Poniżej wzgórza zamkowego są szczątki budynku dworskiego, a jeszcze niżej rozciąga się zdziczały park, który niegdyś zachwycał przyjezdnych. Był on urządzony częściowo w stylu angielskim, a częściowo francuskim. Składał się m.in. z alei lipowych i grabowych oraz sadów.
ortalicja w Oleszycach została zbudowana w XVII w. przez ród Sieniawskich, którzy byli właścicielami i założycielami w 1576 r. tutejszej osady. Do budowy wykorzystano drewno. Dwór był stopniowo rozbudowywany do rezydencji na miarę bardzo możnego rodu magnackiego
1713 r. - Adam i Elżbieta Sieniawscy dokonali znacznej przebudowy obiektu, dobudowano schody, wymieniono okna, dach, stolarkę
