Możesz ocenić: Orneta - Średniowieczny zamek biskupi (zniszczony)
Opis
iskupia warownia w Ornecie stała na skarpie na prawym brzegu Drwęcy w północno zachodniej części miasta. Była włączona do miejskich fortyfikacji. Dziś stoi tam szkoła, ale z zewnątrz wciąż można dostrzec pewne pozostałości zamku. Patrząc z tyłu widać charakterystyczny nasyp, a pod tynkiem stare mury kamienne. Z budynkiem szkoły sąsiaduje też stary ceglany budynek z kamiennymi fundamentami, który mógł mieć coś wspólnego z zamkiem. Wewnątrz szkoły zachowały się fragmenty piwnic zamkowych z pięknymi sklepieniami (obecnie szatnie dla dzieci). Niestety nie mogę opisać jak zamek kiedyś wyglądał, bo chociaż został rozebrany dopiero w XIX wieku, nie natrafiłem na żadne jego opisy. Nie mogę też nic napisać o piwnicach, bo w czasie wakacji wstępu do szkoły nie ma, więc ich nie widziałem. Jeśli ktoś ma możliwość zrobienia zdjęć prosiłbym o ich przesłanie.
Historia
ierwsze wiadomości o Ornecie, a ściślej o osadzie Warmedith pochodzą z początku XIV wieku i wtedy prawdopodobnie wzniesiono murowany zamek. Wcześniej znajdował się tu pruski gród Wurmedyten zniszczony przez Krzyżaków.
1338 r. - pierwsza wzmianka o warowni w dokumentach
1341 r. - zamek stał się główną siedzibą biskupstwa warmińskiego
1351 r. - siedzibę biskupstwa przeniesiono do Lidzbarka
1394 r. - pierwszym znanym burgrabią orneckim był Henryk Molknecht (do 1406 r.)
1428 r. - wg ówczesnego dokumentu bp Franciszek Kuhschmalz nadał miastu las, za co mieszczanie zobowiązali się do dostarczania na zamek drewna
1454 r. - w Ornecie odbył się zjazd, na którym miasta warmińskie opowiedziały się po stronie antykrzyżackiego Związku Pruskiego. Gniew mieszczan obrócił się przede wszystkim przeciwko biskupowi. Splądrowali oni zamek i młyn biskupi
1455 r. - miasto i zamek objęli zaciężni Związku Pruskiego pod dowództwem Jana Koldy. Odparli oni później atak wojsk komtura Henryka von Plauena i nieoczekiwany najazd wojsk czeskich
1466 r. - na mocy pokoju toruńskiego Orneta została przyłączona do Polski
1520 r. - Ornęte próbował zdobyć wielki mistrz krzyżacki Albrecht Hohenzollern. Niespodziewanie Stanisław Radwankowski poddał miasto i zamek choć zapasy żywności i siły wojskowe w Ornecie były znaczne. Na sejmie w Piotrkowie został on za to skazany na infamię.
lata 1604-1621 - bp Szymon Rudnicki przebudował warownię
1626 r. - rozpoczęła się okupacja szwedzka
1656 r. - podczas "potopu" zamek zajął elektor brandenburski Fryderyk Wilhelm
lata 1724-1740 - kolejna przebudowa zamku po zniszczeniach szwedzkich z lat 1703-1709 dokonana przez bp Krzysztofa Szembeka
1770 r. - ostatnim burgrabią orneckim był Joachim Boznański. Dwa lata później zamek zajęli zaborcy pruscy
1806 r. - grożący zawaleniem zamek rozebrano, a na części jego fundamentów wzniesiono całkiem nowy budynek, przeznaczony później na szkołę
Legendy
zamkiem orneckim wiąże się legenda o jego burgrabim - rycerzu Warmie. Był on nie tylko bardzo dzielnym wojownikiem, ale także człowiekiem niepospolicie prawdomównym, wiernym danemu słowu, wrażliwym, czułym, a nade wszystko - urokliwym. Kobiety kręciły się wokół niego jak ćmy wokół światła, ale Warmowi zalotnice nie były w głowie i opędzał się od nich jak mógł.
Pewnego razu, po stracie swego giermka zmuszony został przyjąć na służbę kogoś nowego. Znalazł się odpowiedni kandydat, który choć młody i drobnej postury, był bardzo pracowity i gorliwy w wykonywaniu poleceń swego pana.
W jednej wszakże sprawie zachowywał się nieco dziwnie. Nie dopuszczał do Warma żadnej zalotnicy. Gdy zdarzało się, iż którąś obdarzał czułym spojrzeniem lub słowem, robił wszystko, by go do niej zrazić.
Po dłuższym już czasie, gdy Warm mocno zżył się ze swoim giermkiem, ten odsłonił swe prawdziwe oblicze. Okazało się, że to przebrana miejscowa dziewka Ludmiła bez reszty zakochana w Warmie. Radości było co nie miara. Wkrótce zaręczyli się i pobrali. Weselisko było wielkie, okazałe i huczne, a rycerska miłość piękna. Życie dwojga nieprzeciętnych - długie i szczęśliwe. Ludmiła powiła Warmowi trzech dorodnych synów i jedną córkę.
Wstęp
Do otoczenia szkoły wolny. Do piwnic można chyba wejść bez problemu, gdy szkoła jest otwarta.
Położenie i dojazd
Na północny zachód od centrum woj. warmińsko-mazurskiego. 47 km na wschód od Elbląga. 45 km na południowy-wschód od Braniewa. Zobacz na mapie.
Dojazd pociągiem z Olsztyna lub Braniewa. Także PKS-em z tych miast oraz z Elbląga, Gdańska, Suwałk, Lidzbarka. Szkoła stoi przy ul. Zamkowej, która jest jedną z głównych dróg w Ornecie. Jadąc od strony Elbląga, za rzeką skręcamy w drugą ulicę w prawo. Można też się kierować na wysoką wieżę kościelną. Zamek stał ok. 50 m dalej na północ.
Współrzędne geograficzne:
format D (stopnie): N 54.11536°, E 20.128022°
format DM (stopnie, minuty): N 54° 6.9216', E 20° 7.68132' format DMS (stopnie, minuty, sekundy): N 54° 06' 55.30'', E 20° 07' 40.88''
Czas
Z rynku idzie się ok. 3 minut. Pobieżne oglądnięcie z zewnątrz trwa niecałe 10 min.
Bibliografia
Haftka Mieczysław - Zamki krzyżackie w Polsce. Szkice z dziejów
Zdjęcia
Klikając w zdjęcie otrzymasz jego powiększenie w nowym oknie. Okno to można zamknąć kliknięciem w dowolny punkt POZA zdjęciem.
Zdjęcia wykonane: latem 2004
Z lotu ptaka
Widok opisywanego obiektu (lub miejsca na którym stał) z satelity
Noclegi
Orneta - Hotel przy LO w Ornecie, ul. Dworcowa, tel. (055) 242 12 08
Orneta - Mieszkania Gościnne "Martad", ul. Pieniężnego 12, tel. (055) 242 12 99
Orneta - Kwatera Agroturyst. państwa Zofii i Henryka Ciesiul,
ul. 1-go Maja 91, tel. (055) 242 28 21
Orneta - OR-TUR Wynajem pokoi Jadwiga Henska, ul. Pieniężnego 11
Opin - Pokoje Gościnne Pod Różą Jolanta Wagner, Opin 12, tel. (055) 278 72 73, gsm 609 623 021
Kolonia Opin - Gospodarstwo Agroturyst, Pod "Lipami", tel. (055) 242 10 83, gsm 604 629 361
Henrykowo - Gospodarstwo Agroturyst. "Pod Kasztanami", Henrykowo 94, tel. (055) 644 52 74
Zapraszam do przesyłania swoich wypowiedzi i komentarzy odnośnie opisywanego zamku. Ukazują się one na stronie od razu po wpisaniu do formularza.
Ostatnie wpisy
Re: Zamek Ornecki Autor: Warm Data: 2014-02-05 09:18:27
Z tego co widzę to tylko okrągłej wierzy brakuje na miejscu tej nowo wstawionej plomby budowlanej a tak to cały zamek by był, może nie był zbyt okazały tylko z okrągłą wierzą i dwa budynki jeden od zachodu drugi od północy ale zawsze zamek, mam zdjęcia bardzo podobnego zamku ale nie wiem jak wstawic
Re: Zamek Ornecki Autor: fon yungingen Data: 2012-05-27 18:46:19
opis zamku jest w książce 1932 roku która jest dostępna w ratuszu a która nie została przetumaczona
Re: Zamek Ornecki Autor: zamki.res.pl Data: 2010-10-19 09:06:55
(c) 2001-2019 BD - KONTAKT - POLITYKA PRYWATNOŚCI Wszelkie prawa do własnych zdjęć i tekstów zastrzeżone, nie mogą być one wykorzystywane bez mojej zgody. Nie udzielam pozwolenia na kopiowanie opisów.
Wykryto blokadę reklam :-(
ZamkoMania.pl to prywatny, niezależny serwis. Pozwalając na wyświetlenie paru nienarzucających się reklam wspierasz jego dalsze funkcjonowanie.
Dlatego prosimy o wyłączenie blokowania reklam na tej stronie (instrukcja jak to zrobić w: AdBlock, Adblock Plus, Ghostery, uBlock Origin).
iskupia warownia w Ornecie stała na skarpie na prawym brzegu Drwęcy w północno zachodniej części miasta. Była włączona do miejskich fortyfikacji. Dziś stoi tam szkoła, ale z zewnątrz wciąż można dostrzec pewne pozostałości zamku. Patrząc z tyłu widać charakterystyczny nasyp, a pod tynkiem stare mury kamienne. Z budynkiem szkoły sąsiaduje też stary ceglany budynek z kamiennymi fundamentami, który mógł mieć coś wspólnego z zamkiem. Wewnątrz szkoły zachowały się fragmenty piwnic zamkowych z pięknymi sklepieniami (obecnie szatnie dla dzieci). 
ierwsze wiadomości o Ornecie, a ściślej o osadzie Warmedith pochodzą z początku XIV wieku i wtedy prawdopodobnie wzniesiono murowany zamek. Wcześniej znajdował się tu pruski gród Wurmedyten zniszczony przez Krzyżaków.
1338 r. - pierwsza wzmianka o warowni w dokumentach
zamkiem orneckim wiąże się legenda o jego burgrabim - rycerzu Warmie. Był on nie tylko bardzo dzielnym wojownikiem, ale także człowiekiem niepospolicie prawdomównym, wiernym danemu słowu, wrażliwym, czułym, a nade wszystko - urokliwym. Kobiety kręciły się wokół niego jak ćmy wokół światła, ale Warmowi zalotnice nie były w głowie i opędzał się od nich jak mógł.
Pewnego razu, po stracie swego giermka zmuszony został przyjąć na służbę kogoś nowego. Znalazł się odpowiedni kandydat, który choć młody i drobnej postury, był bardzo pracowity i gorliwy w wykonywaniu poleceń swego pana.
W jednej wszakże sprawie zachowywał się nieco dziwnie. Nie dopuszczał do Warma żadnej zalotnicy. Gdy zdarzało się, iż którąś obdarzał czułym spojrzeniem lub słowem, robił wszystko, by go do niej zrazić.
Po dłuższym już czasie, gdy Warm mocno zżył się ze swoim giermkiem, ten odsłonił swe prawdziwe oblicze. Okazało się, że to przebrana miejscowa dziewka Ludmiła bez reszty zakochana w Warmie. Radości było co nie miara. Wkrótce zaręczyli się i pobrali. Weselisko było wielkie, okazałe i huczne, a rycerska miłość piękna. Życie dwojga nieprzeciętnych - długie i szczęśliwe. Ludmiła powiła Warmowi trzech dorodnych synów i jedną córkę.
