ŚCINAWA
🏰 Średniowieczny zamek książęcy 🏰

Warownia ścinawska istniała już w XIII w., jednak był to wtedy obiekt drewniany i przez niektórych badaczy uznawany za gród. Wzniósł go być może książę głogowski Konrad I przed rokiem 1251. Wiadomo, że w latach 1274 - 1289 był on siedzibą książęcą. Murowany zamek postawiono w drugiej ćwierci XIV w. gdy w mieście przebywał książę ścinawski Jan. W 1343 r. zamek został zdobyty i zniszczony przez króla Kazimierza Wielkiego. Nie jest pewne czy był to wtedy jeszcze zamek drewniany, czy już murowany. Jan Długosz tak pisze o tym wydarzeniu: "[król] pomknął się potem z wojskiem do księstwa żagańskiego i zamek wraz z miastem Ścinawą, które się po polsku zowie Cieniawa, acz położeniem swym i wysokimi murami warowne, zdobył i z ziemią zrównał". Następnie odbudowaną warownię Ścinawa przejął brat Jana - Konrad Oleśnicki i aż do końca XV wieku była ona siedzibą książąt piastowskiej linii oleśnicko-wołowsko-ścinawskiej. W 1492 r. miasto i zamek przeszły pod zwierzchnictwo czeskie. Fortyfikacje zamku zostały znacznie rozbudowane w roku 1557. W 1628 r. podczas wojny trzydziestoletniej został zniszczony i już go nie odbudowano. W 1757 r. na miejscu zamku Ścinawa postawiono dwukondygnacyjny barokowy dwór zwany Georgendorferschloss. Przy budowie wykorzystano mury warowni. Następnie ok. 1880 r. dwór został przebudowany przez radcę królewskiego Bernharda von Löppera w neorenesansowy pałac, w którym w 1932 r. natrafiono w piwnicach i na piętrze fragmenty murów gotyckich pochodzących zapewne z zamku. Podczas II wojny światowej obiekt został zniszczony.