Zamek Ścinawka Średnia

Ścinawka Średnia
Średniowieczny zamek rycerski





Ocena zabytku


Możesz ocenić:
Ścinawka Średnia (woj. dolnośląskie) - Średniowieczny zamek rycerski, później rozbudowany

Ocena obecnej atrakcyjności obiektu
4 stars
Średnia ocena: 3.8 na 5. Głosów: 149

       
    
 
Ocena nastawienia do turystów na terenie obiektu
4 stars
Średnia ocena: 4.0 na 5. Głosów: 130

       
    
 


Opis i stan obecny


Na terenie Polski istnieje do dziś kilka lepiej lub gorzej zachowanych zamków typu donżonowego, tzn. takich, których jądrem jest wielka wieża typu mieszkalno obronnego – donżon. Tutejszy dwupiętrowy, o wymiarach zewnętrznych 12,5x16m, ukończony został w 1360r., jest największą wieżą rycerską na Ziemi Kłodzkiej i drugą co do wielkości w kraju. Jego potężne kamienne mury zachowane w pierwotnej wysokości kryją wiele wspaniałości: ostrołukową wnękę latrynową w sieni drugiego piętra, ostrołukowy portal wejściowy z czerwonego piaskowca posiadający rzadkie, tworzone w celu przetaczania beczek z piwem i winem wycięcia w węgarach (pionowych belkach kamiennych w portalu bądź obramieniu okiennym), XIV-to wieczne piwnice z kamiennymi sklepieniami o negatywowych śladach po deskowaniu szerokimi deskami oraz oryginalnymi, gotyckimi wnękami oświetleniowymi. Dwa gotyckie kominki, przepiękne renesansowe portale, bogato kute i polichromowane. W sieni na pierwszym piętrze znajduje się "zielona komnata" tzn. sala o powierzchni blisko 53 m kwadratowych, której powierzchnia ogromnego sklepienia i ścian pokryta była onegdaj bogatą polichromią o tematyce floralnej wzbogaconej horyzontalnymi elementami pasowymi w kolorze czarnym oraz postaciami figuralnymi i herbami. W wyniku badań odnaleziono ponadto XIV-to i XV-to wieczne malowidła ścienne, które w sposób monotematyczny pokrywały ściany całego I pietra donżonu, a nawet pomieszczenia wieży alkierzowej południowej – otwartej do wnętrza donżonu całą swoją szerokością.
Obiekt znacznie powiększono w II poł. XV w. dobudowując do narożnika północno - zachodniego donżonu wieżę nr 2 – tzn. kolejną dwupiętrową wieżę mieszkalno – obronną (11x12). Jej kamienne mury o nieco mniejszej grubości mieściły blisko stu metrową aulę z pięknym zdwojonym oknem (obecnie nie zachowanym). Zobaczyć można w niej autentyczne, gotyckie obramienia okien, niedawno odkrytą strzelnicę ze śladami polichromii. Niezwykle oryginalny system wewnętrznych połączeń pomiędzy kondygnacjami obydwu wież za pomocą tajnych schodów również jest już odkryty, odkopany i udostępniony turystom. Powstały wówczas także: flankujący mur kurtynowy zamykający dziedziniec wewnętrzny oraz wieża bramna. Wspomniany wcześniej dziedziniec to chyba jedyny taki przykład dotyczący zamków donżonowych w kraju, ponieważ z założenia takowe dziedzińców nie posiadały. Nie był on wielki, dodatkowo pomniejszono go poprzez założenie pseudo-renesansowych XIX-to wiecznych schodów.
ozdoba
Pieco - komino - wędzarnia
W 1565 r. na drugim, ostatnim piętrze budynku łączącego alkierz wielki z wieżą nr 2 powstała olbrzymia zajmująca 15m kwadratowych w podstawie pieco – komino – wędzarnia (zachowana do dzisiaj). Takiego monstrum tak wysoko nie ma chyba w nigdzie Europie, zaznaczając iż funkcjonowała ona bez windy lub innego urządzenia wspomagającego transport pieczywa i mięsiwa z poziomu dziedzińca na tak znaczną wysokość.
Dostępu doń broniła warowna wieża bramna z galerią obronną na drugim piętrze (do dzisiaj zachowały się kamienne schody prowadzące na nieistniejący lub nieistniejące poziomy obronne). Obecnie zachowana do wysokości pierwszego piętra, kryje piękną mieszkalną izbę. Budynek łączący wieżę bramną z wieżą nr 2, obecnie posiada wspólny dach z bramą i pochodzi z XVI w. Pierwotnie mieścił na piętrze wielce nietypowe krużganki. Po wojnie trzydziestoletniej było tu archiwum i skarbiec, dostępne jedynie drewnianymi schodami od strony dziedzica. Rodowód XV-to wieczny posiada również wieża alkierzowa południowa dobudowana do południowej ściany donżonu. Dwupiętrowa, pięknie i starannie zmurowana z użyciem wielkich ciosów w narożnikach, kryje w sobie nieduże lecz urocze izdebki – gabinety – pierwotnie otwarte do wnętrza sal donżonu na pierwszym i drugim piętrze. W przyziemiu była ona przelotowa. Do jej podnóża. i dalej aż do wnętrza donżonu gdzie prawdopodobnie zsiadano z koni, dostawano.się przez drugą, nie istniejącą obecnie wieżę bramną i most nad fosą. Na dziedzińcu w narożniku pomiędzy wieżą nr 2 a donżonem powstała na przełomie wieków XV i XVI 8-kątna wieżowa klatka schodowa kryjąca kamienne, zabiegowe schody, zachowane szczęśliwie do naszych czasów. Ich ciąg z parteru na pierwsze piętro zaopatrzony został powierzchniowo w „antypoślizgową”, romboidalną, drobną kratkę widoczną dzisiaj w niektórych miejscach na zewnętrznych stronach stopni.
W okresie średniowiecza zamek Ścinawka Średnia został ponadto otoczony w pełni nawodnioną fosą zasypaną dopiero podczas XIX-to wiecznej rozbudowy folwarku. XVI stulecie to okres kiedy powstawały kolejne części budowli: do wielkiej wieży nr 2 dobudowano alkierz północny, kryjący na piętrze wspaniały gabinet. Znajdziemy w nim jednoosobową sedillię (ogromna rzadkość w kraju) i „coś” co możemy zobaczyć jedynie w świątyniach faraonów w Egipcie. Wyobraźmy sobie, iż w jednym niewielkim (ok. 40 cm szerokości) miejscu tejże komnaty, zarówno o świcie jak i o zmierzchu, można oddać się lekturze bez sztucznego oświetlenia. To działa do dzisiaj co można osobiście sprawdzić. Od północy dostawiono do donżonu alkierz wielki, mieszczący na piętrze salę ostatecznej obrony. W jego części piwnicznej zachował się częściowo do dziś loch głodowy, nie używany już „niestety”. Na parterze zaś salka z dwiema pięknymi strzelnicami i wykutym w jednej bryle kamienia otworem wrzutowym do lochu. Następnie powiększono zamek o dwupiętrowy budynek sytuowany pomiędzy wieżą numer dwa a alkierzem wielkim. W końcu XVI w. dobudowano od wschodu do donżonu duży budynek dwupiętrowy o dwóch pomieszczeniach na każdej z kondygnacji, kończąc tym samym akt rozbudowy "domu wielkiego" (głównego budynku zamkowego). W tym przypadku przylegał on do donżonu od strony północnej. W jego skład wchodziły: 2 wieża mieszkalna, budynek łączący ją z, alkierzem wielkim, alkierz wielki oraz północna komnata nowo powstałego skrzydła. Jedna z jego piwnic (będąca w rzeczywistości tajną salą rady o 34 m kwadratowych powierzchni), posiada pięknie sklepioną salę, którą ze względu na jej urodę można by przenieść zdecydowanie dwie kondygnacje wyżej. To właśnie w niej zapadały wielokrotnie ważkie decyzje dotyczące funkcjonowania całości Hrabstwa Kłodzkiego. W trzeciej dekadzie XVIII w. ta część zamku uległa barokizacji, wymieniono całość kamieniarki renesansowej na barokową typu uszakowatego z guttami. Wielką osobliwością zamku Ścinawka Średnia jest gotycka, pochodząca z początku XVI w. kuchnia wolnostojąca (zachowana do dziś).
ozdoba
Donżon
Niebywałą gratką dla miłośników wież rycerskich mieszkalno – obronnych jest masyw donżonu. XIV wieczne linie wyrównawcze (charakterystyczne dla XIV wiecznego budownictwa pasy okalające budowle, będące odzwierciedleniem poszczególnych faz konstrukcyjnych) spotykamy tutaj nawet na drugim piętrze niemal pod gzymsem koronującym. Fascynujące są już jego początki. Wszystko na to wskazuje, że fundatorem poziomu piwnic których – budowę rozpoczęto zaraz po 1300 roku był zakon rycerski Joannitów, posiadający w tym okresie działkę w Ścinawce Średniej. Do dzisiaj zachowały się negatywowe ślady po deskowaniu sklepień wykonanym z szerokich desek. (Sposób konstruowania kolebki przy pomocy deskowania szerokimi deskami wykorzystywany był w XIV w. Po zastygnięciu i zdjęciu deskowania pozostawały ślady desek.) Dużą ciekawostkę stanowią zachowane cztery gotyckie wnęki oświetleniowe w głównej piwnicy donżonu (blisko 46 m kwadratowych pow.)
Jej komin funkcjonuje nadal ogrzewając dwie sale położone powyżej. Zaznaczyć tutaj należy, iż sklepienie kuchni zrobione jest z ręcznie wykonanej kamiennej kostki, co jest absolutnie wyjątkowym przykładem z terenów naszego kraju. A teraz gratka, przy jej południowej ścianie znaleziono częściowo zachowany piec hypocaustum. Piętro wyżej, czyli ponad kuchnią w późnym gotyku, zmurowano „ciepłą komnatę”. To tutaj dzięki gorącemu powietrzu z pieca hypocaustum można było przetrwać nawet najcięższe mrozy.
Pierwsza dekada XVII w. to ostatni duży etap tworzenia zamku – budowa jednopiętrowego dworu obronnego – kancelarii, usytuowanej przy południowej ścianie dziedzińca. Jest to wspaniały budynek stworzony przez matkę Elizabeth von Ratschin dla swojego kilkuletniego syna Heinricha. Salon tutejszy zdobią trzy piękne portale renesansowe a zwierciadlane sklepienie dopełnia efektu. Całość bryły gmachu zwieńczona jest renesansowymi szczytami. Budynek gotyckiej kuchni i pomieszczenie ciepłej komnaty zostały wchłonięte przez jej masyw – prawdopodobnie dlatego właśnie ocalały. Jedyne wejście na piętro kancelarii prowadziło napowietrznym pomostem prowadzącym z alkierza południowego. W XIX w. od strony zachodniej dostawiono do niej niewielką część kryjącą łazienkę, zaś od wschodu zmurowano duży taras (ok. 34 m kwadratowe) kryty częściowo dachem. Powstały wówczas także schody na dziedzińcu oraz pseudo barokowe szczyty wieńczące główne budynki zamkowe. Do wschodniego budynku renesansowego dostawiono kolejny obecnie nie istniejący. Wiodły do niego kryte zadaszeniem schody (także nie istniejące) Jak widać lwia część obiektu powstała w epokach średniowiecza i renesansu. To klasyczny przykład spontanicznej rozbudowy zamku. Kończąc należy dodać, iż obiekt otoczony jest zabytkowymi zabudowaniami folwarcznymi, w których skład wchodzi min. stajnia pańska z II poł. XVII w. posiadająca we wnętrzu kilka pięknych sal ze sklepieniami spływającymi na kamienne kolumny.



Plany i rekonstrukcje


Plan zamku
Plan zamku Ścinawka Średnia z rozwarstwieniem pierwszego pietra
A – XIV wieczny donżon, B – Wieża alkierzowa południowa, C – Wieża mieszkalno – obronna nr 2, D – Budynek mieszczący dawne krużganki, E – Wieża bramna, F – Ciepła komnata, pod nią kuchnia gotycka, G – Dziedziniec zamkowy, H – Alkierz wielki, I – Budynek XVI wieczny, łączący wieżę nr.2 z alkierzem wielkim, J – Alkierz północny, K – XVI wieczne skrzydło wschodnie, L – Pomieszczenia kancelarii, które wchłonęły gotycką kuchnię i ciepłą komnatę, M – Taras, N – Aneks z łazienkami


Historia, wydarzenia

Powrót na górę strony

Zamek w Ścinawce Średniej jest obiektem historycznie związanym z ziemiami Hrabstwa Kłodzkiego. Od roku 1457, kiedy to król czeski Jerzy z Podiebradu nadał im szeroką autonomię zachowaną częściowo aż do 1945 roku. Zwierzchnictwo nad nimi pełniły państwa czeskie, austriackie, od 1741 r. pruskie. Właścicielami warowni niejednokrotnie byli starostowie krajowi Hrabstwa główni jego zwierzchnicy i faktyczni zarządcy. W celu wyjaśnienia należy dodać, iż opisywana miejscowość podobnie jak wiele innych śląskich, cechuje się dużymi rozmiarami, w przeszłości podzielona była na wiele odrębnych i nie zależnych rodowych majątków. Dobra Oberhof (niem. dobra górne) zawierające opisywany zamek były majątkiem lennym (łac. feudum) co oznacza, iż podlegał on dziedziczeniu (początkowo majątek nadawany był jedynie dożywotnio).
punktor lata 1300-10 – rozpoczęcie budowy donżonu
punktor 1353 r. – śmierć Tammo II von Czechau asesora sądu lennego, pana na Starej Bystrzycy oraz na dobrach w Ścinawce Średniej i Górnej
punktor 1360 r. – ukończenie budowy donżonu. Prace kończy jego żona Mantsche oraz synowie Conrad i Tammo III.
punktor lata 1360-77 powiększenie majątku o las pod Radkowem, Słupiec (Schlegel), Gołogłowy (Hallenau) i Czerwieńczyce (Roth-Waltersdorf)
punktor lata 1377-1410 – całość majątku dziedziczy Mantsche. Dobra powiększają się jeszcze o majątek von Haugwitza ze Ścinawki Górnej.
punktor lata 1410-25 – panem na dobrach jest Friedrich – syn Tammona III. Po jego śmierci trzej synowie Hans, Nickel i Goth rozprzedają cały majątek.
punktor 1412 r. – Hans von Czechau sprzedaje Mittelsteine-Oberhof, tzw. dobra górne (z wchodzącym w ich skład zamkiem) braciom Stephanowi i Bernhardowi von Dohna (Donyn), panom noworudzkich dóbr lennych.
punktor 1425 r. – Husyci niszczą całą okolicę, zamek ścinawski również.
punktor 1462 r. – panem na dobrach i Nowej Rudzie jest Heincze, burgraf von Dohna
punktor 1470 r. – ponowne zniszczenie zamku. Bezpotomna śmierć syna Heinczego Friedricha
punktor 1472 r. – potwierdzenie nadania Oberhof stosownym dokumentem (od księcia ziębickiego i hrabiego kłodzkiego) dla Georga von Stillfrieda und Rattonitz.
punktor ok. poł. XV wieku - od południa dobudowano do donżonu wieżę alkierzową
punktor II poł. XV wieku – budowa drugiej wielkiej wieży mieszkalnej Założono wewnętrzny dziedziniec dostępny przez wieżę bramną, zamknięty od zachodu krótką kurtyną. W miejscu zetknięcia się wież założono 8-kątną wieżę trakcyjną.
punktor pocz. XVI w. – budowa zachowanej do dzisiaj wolnostojącej kuchni gotyckiej
punktor 1515 r. – właścicielami zamku w Ścinawce Średniej są bracia, wnukowie Georga, Jacob i Georg von Stillfried und Rattonitz.
punktor 1524 r. – w wyniku podziału dóbr panem na zamku zostaje Jacob. Włada ponadto majątkiem Konigswalde, Woliborzem (Volpersdorf), Krajanowem (Krainsdorf) oraz częścią Dzikowca (Ebersdorf).
punktor 1529 r. – po jego śmierci majątek dziedziczy syn Heinrich (vice starosta Hrabstwa Kłodzkiego).
ozdoba
Tragedia na zamku
Na początku XVI w doszło do tragedii w obrębie I piętra donżonu. Podczas napadu straciła życie grupa znacznych mieszkańców zamku, zapewne kobiet. Aby zapobiec podobnym wypadkom w trzeciej dekadzie XVI w. wybudowano wielką wieżę alkierzową , której pierwsze piętro służyło od tej pory jako komnata ostatecznej obrony, pozwalająca na zyskanie jednej do dwóch godzin czasu, do momentu przybycia odsieczy.

punktor ok. 1530 – budowa wieży alkierzowej północnej tzw. alkierza wielkiego
punktor poł. XVI w. – zabudowano północną zatokę między wieżą nr 2 a alkierzem wielkim. Do północnej ściany wieży nr 2 dobudowano wieżę alkierzową
punktor lata 1563-65 – Gregor von Reichenbach, chcąc zakupić część dóbr w Ścinawce Górnej, powoduje powódź za sprawą Heinricha Predela, który przegrodził rzekę Ścinawkę. Heinrich von Stillfried zmuszony stratami odsprzedaje mu owe dobra.
punktor 1565 r, – budowa pieco-komino-wędzarni
punktor 1569 r. – majątek powiększa się o grunty sąsiadujące z folwarkiem Oberhof oraz o las Biehals (Pieholz)
punktor ok. 1570-75 – majątek po ojcu przejmuje syn – również Heinrich von Stillfried und Rattonitz
punktor 1577 r. – kupuje on od Hansa von Tschischwitz z Wojborza (Gabersdorf) las Zauchhols
punktor 1585 r. – Heinrich von Stillfried sprzedaje część Dzikowca Absalonowi von Donig ze Słupca
punktor lata 1585-95 – dobudowa wschodniego skrzydła oraz ostateczne uformowanie domu wielkiego
punktor 1596 r. – Heinrich zmienia status dóbr Oberżo z lenna na dobra dziedziczne. W wyniku kosztów poniesionych przy zakupie Nowej Rudy (gdzie mieszkał jeszcze 18 lat) sprzedał Oberhof Ottonowi Friedrichowi von Ratschin z Gorzanowa (Arnsdorf).
punktor 1600 r. – umiera Otto Friedrich, schedę dziedziczy żona Elizabeth z domu von Schindel. Następnie władają dobrami bracia von Ratschin. Po ich podziale na dobrach pozostaje Heinrich
punktor pocz. XVI w. – powstaje budynek kancelarii w formie dworu obronnego
punktor 1623 r. – Heinrich von Ratschin traci dobra w wyniku reperkusji po antycesarskich wystąpieniach. Dobra cesarz przekazał swojemu bratu, biskupowi wrocławskiemu Karolowi.
punktor 1624 r. – Karol darowuje Oberhof swemu tajnemu radcy i kanclerzowi (później radcy cesarskiego dworu) Johanowi Christianowi Metzinger von Falkenstein (Kaltenstein, Kalkstein) (burmistrz Kłodzka).
punktor 1628 r. – po jego śmierci dobra podzielono na części i przypadły rodzeństwu jego żony oraz dzieciom jego dwóch sióstr
punktor 1639 r. – nowym właścicielem Oberhof zostaje Christian von Apasseck z Piszkowic Dolnych
ozdoba
Szwedzkie oblężenie
Pod koniec wojny 30 letniej, a był to rok 1647, zamek w Ścinawce Średniej oblegały wojska szwedzkie. Pomimo iż był on dość nowoczesny – posiadał warowną wieżę bramną z galerią na najwyższej kondygnacji (hurdycje lub machikuły) oraz system tajnych przejść umożliwiający sprawne przemieszczanie się obrońców w różnych kierunkach w obrębie warowni, robił wrażenie średniej klasy fortyfikacji. Podjęto próbę zdobycia go z marszu. Skończyło się to tragicznie dla szwedzkiej piechoty. Dopiero ostrzał artyleryjski (fragmentaryczne uszkodzenie i pożar zamku) doprowadziły do jego zdobycia.

punktor ok. 1635-45 – zamek zostaje ostrzelany przez Szwedów i zdobyty. Zwalono wieżę bramną, zniszczono sklepienia krużganków i sali głównej budynku kancelarii. Uszkodzono też wieżową klatkę schodową na dziedzińcu
punktor 1657 r. – Oberhof kupuje od Christiana jego szwagier Bernhard von Stillfried Starszy, pan na Nowej Rudzie, starosta krajowy Hrabstwa Kłodzkiego (późniejszy radca cesarski, od 1662r. baron)
punktor 1660 r. – odbudowuje on zamek nie odbudowując wieży bramnej ani krużganków
punktor 1669 r. – umiera Bernhard von Stillfried. Zamek przypada córkom Bernharda Annie, Theresie i Marii Florentynie
punktor 1670 r. – dobra Oberhof oraz Zeughals, Sośnica (Fichtig), Bartnica (Bentengrund) i połowa Konigswalde przechodzą na własność córki Anny z pierwszego małżeństwa, która w 1669r. wyszła za mąż za Siegmunda Erdmanna von Zierothin – pana na Niemodlinie (Falkenberg)
punktor 1676 r. – Siegmund Erdmann von Zierothin , jako kurator żony sprzedaje Oberhof Johanowi Georgowi von Gotzen – hrabiemu Rzeszy z Saren, Thurmgut i Bożkowa – synowi cesarskiego marszałka polnego, ówczesnemu Staroście Krajowemu Hrabstwa Kłodzkiego (zm.1679)
punktor pocz. XVIII w. – barokizacja północno-wschodniego skrzydła zamku
punktor 1771 r. – wraz ze śmiercią hrabiego Josepha Leonarda von Gotzen ( na zamku w Ścinawce Średniej) kończy się katolicka linia rodu.. Dobra przeszły na własność adiutanta króla Prus Fryderyka Wilhelma II – Friedricha Wilhelma von Gotzen – generała i gubernatora twierdzy kłodzkiej, pochodzącego z brandenburskiej ewangelickiej linii rodu (zm.1794)
punktor lata 1780-1946 – zamek znajduje się w posiadaniu hrabiów von Magnis z Bożkowa
punktor lata 1876-1912 - zamek był dzierżawiony kolejno przez wdowę Tratwetter, Lichtenstadowi, Carlowi Frankowi, wdowie Auguście Frank, spadkobiercom Edmunda Baucha
punktor XIX/XX w. -rozbudowa zamku. Przy kancelarii powstaje taras i aneks z ubikacjami. Założone zostają nowe schody na dziedzińcu, szczyty nad główną częścią zamku. Do wschodniego XVI w skrzydła dostawiony zostaje nie istniejący budynek z prowadzącymi doń schodami
punktor 1901 r. – remont zamku
punktor 1935 r. – data ostatniego remontu
punktor 1946 r. – nacjonalizacja obiektu i majątku – przekształcenie w PGR. Postępująca grabież, degradacja i niszczenie zabytku
punktor 1974 r. – „remont” schodów dziedzińca, dach zabytku został pokryty wtórną dachówką
punktor 1982 r. – koniec funkcjonowania archiwów PGR na zamku. Nadal mieszkają w nim ludzie oraz inwentarz (do 1999r.), odbywają się wesela i inne imprezy
punktor październik 2002 – zamek ma nowego właściciela, rozpoczęto prace inwentaryzacyjne, badawcze, zabezpieczeniowe oraz konserwatorskie w celu uratowania oraz przywrócenia budowli dawnej świetności



Informacje praktyczne


ADRES I KONTAKT
punktorZamek Kapitanowo - ul. Marii Konopnickiej - Zamek, Ścinawka Średnia

CZAS
punktor Zwiedzanie zamku, wysłuchanie jego historii oraz zapoznanie się z jego architekturą trwa ok. 1,5 godziny.

WSTĘP
punktor Zamek Ścinawka Średnia jest udostępniony dla turystów, najchętniej po wcześniejszym umówieniu się na wizytę telefonicznie. Strona zamku: zamekkapitanowo.pl.



Położenie i dojazd


Południowa części województwa dolnośląskiego. 10 km od Nowej Rudy i 16 na północny zachód od Kłodzka. Zobacz na mapie.
Obiekt jest dobrze widoczny z głównej drogi Kłodzko – Tłumaczów – Nowa Ruda. Położony jest ok. 100 m na południowy wschód od kościoła farnego. Aby do niego dojechać należy skręcić przy figurze św. Jana Nepomucena w stronę zamku (przy drodze znajduje się czytelny drogowskaz) przejechać szutrowa drogą przez folwark objechać zamek i zaparkować przed bramą gdzie z pewnością znajdzie się miejsce.

GPS
Współrzędne geograficzne:

Otwórz w:  Google Maps,  Bing Maps,  Openstreet Maps
format D (stopnie):   N50.52530556° E16.48381111°  
format DM (stopnie, minuty):   50° 31.5183336'N 16° 29.0286666'E
format DMS (stopnie, minuty, sekundy):   50° 31' 31.10''N 16° 29' 01.72''E 



Bibliografia


Monografia zamku jest jeszcze w trakcie powstawania. Dotąd w prasie o zasięgu ogólnopolskim i lokalnym ukazało się szereg artykułów. Wcześniejsze dane zawarte w różnych publikacjach nie posiadają większej wartości merytorycznej, ze względu na wcześniejszy brak przeprowadzonych badań na terenie zamku.

punktor Pilch Józef - Leksykon zabytków architektury Dolnego Śląska


Galeria zdjęć


Klikając w zdjęcie otrzymasz jego powiększenie w nowym oknie. Okno to można zamknąć kliknięciem w dowolny punkt POZA zdjęciem.

Ścinawka Średnia - Widok na fasadę, elewacja zachodnia Ścinawka Średnia - Brama główna - wlot na wewnętrzny dziedziniec Ścinawka Średnia - Portal główny wieży bramnej (poł. XVII w.) z kartuszem i wolutami Ścinawka Średnia - Data 1565- wykonana metodą sgraffita, komin pieco-komino- wędzarni, II p. Ścinawka Średnia - Arkadowy detal z kroksztynem. Gabinet I p wieży alkierzowej północnej Ścinawka Średnia - Fragment malowidła ściennego z Zielonej Komnaty, I p. donżonu Ścinawka Średnia - Jednoosobowa sedilla wycięta w kamiennej ścianie. Gabinet I p. wieży alkierzowej północnej Ścinawka Średnia - Fragmenty dwóch filarów krużganków Ścinawka Średnia - Para skrzydlatych właścicieli zamku, detal portalu z apartamentu pana Ścinawka Średnia - Renesansowy (poł. XVI w.) polichromowany portal z piaskowca- sala I p. donżonu Ścinawka Średnia - Potężny renesansowy portal z połowy XVI w. II p. donżonu, apartament pana Ścinawka Średnia - Barokowy kominek (około 1730) z piecem chlebowym i wędzarnią, I p. wschodniego skrzydła renesansowego Ścinawka Średnia - Renesansowy zegar słoneczny, jeden z czterech ocalałych, wieża alkierzowa południowa Ścinawka Średnia - Wyjątkowo rzadki przykład renesansowej lunety o wykroju bizantyjskim w alkierzu wielkim Ścinawka Średnia - Sień I p. donżonu
Zdjęcia wykonane przez autora opisu

Ścinawka Średnia - Elewacja zachodnia, wieża nr. 2 Ścinawka Średnia - Zabudowania folwarczne z wieżą nr. 2 w tle Ścinawka Średnia - Widok wschodniej strony zamku Ścinawka Średnia - Fasada skrzydła wschodniego Ścinawka Średnia - Północna strona zamku Ścinawka Średnia - Widok alkierza północnego Ścinawka Średnia - Dziedziniec zamkowy wraz z reliktami wieżowej klatki schodowej Ścinawka Średnia - Dziedziniec zamkowy Ścinawka Średnia - Dziedziniec zamkowy Ścinawka Średnia - Dziedziniec zamkowy Ścinawka Średnia - Renesansowy portal w salonie kancelarii Ścinawka Średnia - Renesansowy, polichromowany  portal z  jaszczurami - Zielona Komnata 1 p. donżonu. Ścinawka Średnia - Sień pierwszego piętra donżonu Ścinawka Średnia - Fragmenty gotyckiej polichromii w sieni I piętra donżonu Ścinawka Średnia - Komnata na I piętrze donżonu
Zdjęcia wykonane przez Jakuba Janigę


Filmy wideo


TVP - Zamek popada w ruinę? Pan Henryk idzie z odsieczą!



Noclegi


Zamek w swojej ofercie posiada także możliwość noclegu dla osób o niezbyt wygórowanych wymaganiach, poszukujących niezapomnianych wrażeń. Poza standardowym noclegiem możliwe jest także zwiedzanie zamku nocą z lichtarzami w ręku.

Proponujemy wyszukanie noclegu w opisywanej miejscowości lub jej okolicy w serwisach noclegowych. Oferty cenowe online są zwykle atrakcyjniejsze niż rezerwacje telefoniczne!


oferta noclegowa 1       

Miniforum

Powrót na górę

Zapraszam do przesyłania swoich wypowiedzi i komentarzy odnośnie opisywanego zamku. Ukazują się one na stronie od razu po wpisaniu do formularza.

Ostatnie wpisy

  • Polecam ten zamek       Autor:  Gronku      Data:  2023-08-16 06:25:47
    Jeden z najciekawszych obiektów Dolnego Śląska. Świetny przewodnik i zarazem właściciel, opowiada barwnie i z pasją, można wiele się nauczyć.
  • Re: MOJE WRAŻENIA Z WIZYTY NA ZAMKU       Autor:  Anonim      Data:  2020-08-20 18:04:20
    Odwiedziłem zamek . Przyznam że gospodarz ma wielką wiedzę i pasję . Streszczę   w punktach moje wrażenia ze zwiedzania   1)oprowadzający wykrzykiwał że ludzie w większości są analfabetami i nic nie wiedzą   2) profesorowie to idioci którzy niszczą zabytki wraz z archeologami=czyli są to szkodnicy   3) na jedno z pytań dostałem odpowiedź żebym poczytał książkę tego pana   4) nie padło ani jedno słowo o historii zamku - natomiast słyszałem że oprowadzający jest genialnym odkrywcą   5)o właścicielu sąsiedniego pałacu Sarny oprowadzający wolał się nie wypowiadać wykonał natomiast gesty świadczące o tym że nie jest o nim zbyt wysokiego mniemania   6)to głupota nosić maseczki   7)nie pokazano połowy z sal które można zobaczyć na stronie internetowej zamku   8)na koniec pan Krynicki oświadczył że ma tego dość to jest placówka naukowa oraz jego dom a ludzie traktują to jako atrakcję turystyczną . Powiedział również że skończy z tym po czym zainkasował opłatę i poszedł do następnego gościa.   Reasumując właściciel jest człowiekiem o dużej wiedzy , pasji ale również o ego sięgającym gwiazd  
  • Re: Magiczny klimat Kapitanowa       Autor:  Anonim      Data:  2018-01-14 16:33:22
    Jak mi£o słyszeć opinię ludzi czujących klimat murów z duszą.Dziękujemy i zapraszamy raz jeszcze :-). Pozdrawiamy!





Powót do strony startowej
Powrót do strony startowej

(c) 2001-2024 bd - Kontakt - Polityka Prywatności
Wszelkie prawa do własnych zdjęć i tekstów zastrzeżone, nie mogą być one wykorzystywane bez mojej zgody. Nie udzielam pozwolenia na kopiowanie opisów.