Plan założenia zamkowego z końca XIX w. Zaktualizowany został plan właściwego zamku, a oryginalny zamieszczono w prawym dolnym rogu (nieco odbiega od obecnego wyglądu)
1 - mur obwodowy, 2 - ziemne basteje, 3 - dziedziniec, 4 - kamienna basteja, 5 - okrągła baszta, 6 - pięciokondygnacyjna wieża mieszkalna
amek witostwicki powstał prawdopodobnie na początku XIV w. z inicjatywy książąt ziębickich. Wcześniej był tu gródek niejakiego Jana, syna Żerucha. Obecnie nie da się ustalić wyglądu pierwotnego zamku.
![punktor]()
1331 r. – pierwsza wzmianka o książęcym zamku w dokumentach
![punktor]()
1351r. - książę ziębicki Mikołaj Mały zastawił warownię rycerzowi Piotrowi von Domanzowi
![punktor]()
koniec XV w. - właścicielami został ród von Stoschów
![punktor]()
XVI w. - całkowicie przebudowali oni obiekt na potężną rezydencję renesansową. Znaczne ulepszono fortyfikacje, powstały ziemne basteje oraz dwie fosy
![punktor]()
XVII w. - całe założenie otoczono murem obronnym o długości ponad 1km. Dzięki temu w czasie wojny trzydziestoletniej okoliczna ludność mogła się schronić przed maruderami i rabusiami z licznych armii ciągnących przez Śląsk.
![punktor]()
Po śmierci ostatniego przedstawiciela Stoschów, Witostowice przechodziły w ręce kilku rodów śląskich
![punktor]()
1738 r. - zamek stał się własnością zakonu cystersów z pobliskiego Henrykowa
![punktor]()
II poł. XVIII w. - wielki pożar spustoszył zamek. Odbudowa zatarła jego świetny niegdyś wygląd
![punktor]()
1812 r. - zamek stał się własnością władców pruskich, a następnie rodu Sachsen-Weimar
![punktor]()
II poł. XIX w. - kolejne przeróbki i przebudowy zamku zniekształcające jego dawny wygląd
![punktor]()
po 1945 r. - zamek był użytkowany przez miejscowy PGR, co zakończyło się kompletnym jego zdewastowaniem
![punktor]()
lata 1969-1970 - przeprowadzono remont obiektu
Widok zamku u szczytu świetności z poł. XVIII w. wg F. B. Wernhera
Źródło: Zamki Śląskie, Bohdan Guerquin, Warszawa 1957
Oficjalnie zabronione - własność prywatna, ale gdy furtka nie jest zamknięta można wejść, w przeciwnym wypadku należy chyba poprosić o wpuszczenie kogoś z mieszkańców pobliskich budynków.
| Położenie i dojazd | ![Powrót na górę]() |
Południowy wschód woj. dolnośląskiego. 13 km na północ od Ziębic, 23 km na północny wschód od Ząbkowic Śl. Zobacz na
mapie.
Dojazd PKS-em ze Strzelina lub Ziębic. Zamek stoi przy samej drodze.
![GPS]()
Współrzędne geograficzne:
format D (stopnie): N 50.68216389°, E 17.04373611°
format DM (stopnie, minuty): N 50° 40.9298334', E 17° 2.6241666'
format DMS (stopnie, minuty, sekundy): N 50° 40' 55.79'', E 17° 02' 37.45''
Przystanek PKS jest tuż przy zamku. Pobieżne oglądnięcie zajmuje ok. 30 min.
![punktor]()
Guerquin Bohdan - Zamki śląskie
![punktor]()
Guerquin Bohdan - Zamki w Polsce
![punktor]()
Kajzer Leszek, Kołodziejski Stanisław, Salm Jan - Leksykon zamków w Polsce
![punktor]()
Mazurska Teresa, Rachwalski Eugeniusz, Załęski Jerzy - Zamki Dolnego Śląska
Klikając w zdjęcie otrzymasz jego powiększenie w nowym oknie. Okno to można zamknąć kliknięciem w dowolny punkt POZA zdjęciem. 
itostowicki zespół zamkowy typu nizinnego stoi w dolinie Oławy. Obecny, dość surowy wygląd pochodzi z XVIII w. Całość prezentuje się bardzo ciekawie i przypomina jakby zlepek kilku odrębnych budowli o różnych wysokościach, ułożonych w kształcie litery U otwartej na zachód, tworzących dziedziniec na którym jest studnia. Najwyższa część założenia to pięciokondygnacyjna kwadratowa wieża mieszkalna w narożniku południowo wschodnim. W narożniku południowo zachodnim stoi niewielka baszta ze strzelnicami, a od strony frontowej widzimy murowaną basteję. Obok niej jest niezabezpieczone wejście do środka, można więc zobaczyć kilka komnat z zabytkowymi sklepieniami. Pozostałe budynki mieszkalne są dwu i trzy kondygnacyjne. 
1331 r. – pierwsza wzmianka o książęcym zamku w dokumentach
