Ścinawa

Średniowieczny zamek książęcy

Warownia ścinawska istniała już w XIII w., jednak był to wtedy obiekt drewniany i przez niektórych badaczy uznawany za gród. Wzniósł go być może książę głogowski Konrad I przed rokiem 1251. Wiadomo, że w latach 1274 - 1289 był on siedzibą książęcą.
Murowany zamek postawiono w drugiej ćwierci XIV w. gdy w mieście przebywał książę ścinawski Jan. W 1343 r. zamek został zdobyty i zniszczony przez króla Kazimierza Wielkiego. Nie jest pewne czy był to wtedy jeszcze zamek drewniany, czy już murowany. Jan Długosz tak pisze o tym wydarzeniu: "[król] pomknął się potem z wojskiem do księstwa żagańskiego i zamek wraz z miastem Ścinawą, które się po polsku zowie Cieniawa, acz położeniem swym i wysokimi murami warowne, zdobył i z ziemią zrównał".
Następnie odbudowaną warownię Ścinawa przejął brat Jana - Konrad Oleśnicki i aż do końca XV wieku była ona siedzibą książąt piastowskiej linii oleśnicko-wołowsko-ścinawskiej.
W 1492 r. miasto i zamek przeszły pod zwierzchnictwo czeskie. Fortyfikacje zamku zostały znacznie rozbudowane w roku 1557.
W 1628 r. podczas wojny trzydziestoletniej został zniszczony i już go nie odbudowano. W 1757 r. na miejscu zamku Ścinawa postawiono dwukondygnacyjny barokowy dwór zwany Georgendorferschloss. Przy budowie wykorzystano mury starej warowni. Właścicielem rezydencji był możny śląski ród von Stoschów.
Następnie ok. 1880 r. dwór został przebudowany przez radcę królewskiego Bernharda von Löppera w neorenesansowy pałac, w którym w 1932 r. natrafiono w piwnicach i na piętrze na fragmenty murów gotyckich pochodzących z zamku. Podczas II wojny światowej obiekt został zniszczony.

Bibliografia

Noclegi